De vrouw die ons te woord stond in het bezoekers/informatiecentrum van Illinois, had er eigenlijk spijt van dat ze was verhuisd naar het dorp waar ze terecht was gekomen. De gemeenschap van slechts 900 zielen veroorzaakte een sociale controle waaraan ze in het geheel geen behoefte had. Maar overigens vonde ze het wel lekker rustig op de plaats waar ze zat. Chicago leek haar veel te druk. Ik vroeg hoe religieus Illinois was (nadat ik had uitgelegd dat wij een heel eind door de bible belt hadden gereden); ze dacht even na en zei toen zeer religieus. Religieus werkt door zoals te verwachten is in de opvattingen die via de radio worden gepresenteerd. onderwerp was de benoeming van Sonja Sodomayor tot lid van de Supreme Court, een benoeming die de afgelopen dagen bekend was geworden. Volgens Dominee Roberts was het duidelijk dat het met het land zeer slecht ging na die benoming. Want Sonja had in het verleden in een benoemingscommissie gezeten die positieve discriminatie had toegepast door een gekleurde man te benoemen voor een of ander functie ten kosten van een aantal zeker zo goed gekwalificeerde andere kandidaten.
Het is maar één van de hete hangijzers van de laatste dagen. Andere punten zijn het homo-huwelijk en het faillissement van Chrysler en wellicht General Motors. Het grootste deel van de zendtijd (van niet alleen de religieus gekleurde zenders) wordt aan deze items besteed.
Enfin de vijf uur durende rit van St Louis naar Chicago werd met deze problemen gevuld.
Maar overigens was het een zeer rustige rit doior een landschap dat veel op dat in Nederland leek, maar dan wel groter.
De binnenkomst in Chicago was heftig, zelfs vergeleken met New York. Hier wel het zelfde soort dynamiek maar wellicht door de toevallige plaats van ons hotel wel het drukste wat we tot nog toe hadden meegemaakt. Maar stel je voor de straat waaraan ons hotel ligt met één richting verkeer en vier rijstroken met een aaneengesloten stroom auto's, terwijl je nog neit weet of je rechts of links van de straat moet zijn, niet weet of het hotel zelf parkeer ruimte heeft. Ik besloot een blok voor het hotel naar links te manoeuvreren en in een parkeer garage binnen te rijden om even de situatie op te nemen, Deze garage, zei Anneke, kost 5$ voor de eerste twintig minuten.
Dus we hebben zo snel mogelijk het hotel opgezocht en gevraagd naar hun parkeergarage. Ik was binnen de twintig minuten weer uit de garage en elders geparkeerd. Maar ik heb geen idee hoe duur deze parking zal blijken te zijn.
Toen we onze koffers in onze kamer (op de 14e verdieping) hadden gebracht liepen we terug naar de lobby en nagenoeg tegen het lijf van een vrouw met kind die Nederlands bleek te spreken. Ze woonde al negen jaar in Chicago en vond het een geweldige stad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten