zaterdag 17 april 2010

Asbest (2)

Je kunt het moeilijk goed doen. Nadat de asbest was verwijderd moest er een nieuw plafond aangebracht worden op de plaats waar de asbest had gezeten. Daarvoor werd gips gebruikt maar omdat de brandwerende eigenschappen van asbest veel beter zijn dan die van gips moesten er twee lagen gips worden aangebracht waar eerst een laag asbest voldoende was. Het gips werd aangevoerd in platen van 1 bij twee meter (naar schatting). Twee van die platen konden net in de lift diagonaal opgesteld.
Om de platen te bevestigen werden houten latten naar boven gebracht in lengtes van vier meter. Dat ging niet in de lift dus werden de latten met de hand omhoog gestoken tussen de trappen van het trappenhuis door. Met de hand en tien verdiepingen hoog.
Dat zou ik anders doen zei de heer R. Ik zou een kraan naast de flat zetten en dan alles op het dak zetten. Het weer was tamelijk wisselvallig en het leek me niet hlemaal wenselijk om een lading platen gips op het dak te leggen in de regen en misschien was het ook niet zo goed om het gips tegen natte latten te bevestigen. Maar dat was niet het probleem van meneer R. die zich ergerde aan het feit dat alle materiaal langs zijn voordeur werd vervoerd. Ik had bewondering vaoor de beide mannen die het materiaal naar boven vervoerden. Ze konden per keer twee gipsplaten in de lift vervoeren. Ca zestig platen dertig keer met de lift op en neer, zware onhandige platen. Vermoedelijk hadden zij het ook plezieriger gevonden om het materiaal met een hoogwerker op het dak gezet te krijgen. En misschien was de kraan die dag niet beschikbaar of te duur voor zo'n klein klusje. Ik heb het niet gevraagd.
Maar meneer R. en mevr. B. van 10 en 10a mopperden dat de boel zo vuil werd en de muren beschadigd en ...
Ik kreeg het allemaal nog een keer te horen op de afscheidsreceptie van de huisarts, want veel van de inwoners van ons dorp hebben dezelfde huisarts. Voor zover je een huisarts kunt hebben natuurlijk.
Enfin de klus is klaar en niemand moppert meer, behalve ik natuurlijk, want ik ben maar matig tevreden over de kwaliteit van de afwerking daar boven.

donderdag 1 april 2010

Asbest

Het zat er aan te komen. De onderhoudsmonteur van de liften in ons dorp had al gedreigd niet meer te zullen komen als er niet iets werd gedaan aan de asbestplafonds in de dakopbouw. Een heikele zaak want je mag dat asbest niet zelf weghalen. En ook niet zonder vergunning. Maar uiteindelijk was alles geregeld en half maart kwam de aannemer voor het verwijderen van het asbest. Dat moest aangekondigd worden. maar toen de aankondiging in de lift hing, staken enkele bewoners de grijze hoofden bij elkaar en wendden zich uiteindelijk tot mij met de vraag odf dat niet gevaarlijk was. Want als er één asbest vezeltje in je longen kwam kon je wel dood gaan.
Ik zei natuurlijk dat het allemaal zeer veilig was. Want ik had even gekeken op het dak waar twee man bezig waren: ze hadden de naden van het luik naar het dak afgeplakt, een kast gebouwd om de machine van de lift en ook daarvan de naden afgeplakt met plakband. Buiten voor de deur naar het dak stond een hele installatie die een onderdruk onderhield in de de dakopbouw en die voorzag in een sluis waarin de asbestmannen hun speciale kleding konden aantrekken. Als ze na maximaal twee uur de ruimte weer verlieten trokken ze in die sluis hun speciale pakken weer uit, gingen onder de douche en trokken hun gewone kleren weer aan voor ze in de buitenlucht op het dak verschenen.
De dames waren er desondanks niet gerust op.
Toen de asbest verwijderd was kwam een speciale laborant die een machine gedurende twee uur in de dakopbouw zette om te meten of er nog resterend asbest aanwezig was. Hij mat twee deeltjes asbest per eenheid, ruim onder de toegestane grens van 13 eenheden.
Ik heb de dames niet meer gesproken: zouden ze gerust gesteld zijn geweest?