GPS

Mijn nieuwe camera beschikt over GPS. Maar het gebruik daarvan is nog niet helemaal vanzelfsprekend. Want net als bij de tomtom werkt de GPS niet binnenshuis. En tot onze reis naar Schotland zag ik iedere keer als ik door de zoeker keek om een foto te nemen dat de GPS aanduiding in de zoeker voorzien was van een bordje verboden parkeren. Hetgeen zoveel wilde zeggen als: geen GPS.
Tijdens onze reis naar Schotland verdween het bordje verboden parkeren, maar ik hechtte er nauwelijks aandacht aan. Dit te meer omdat ik met de gegevens die er werden genoteerd zonder computer toch niets kon doen. Maar eenmaal terug bleek het mogelijk met behulp van de GPS gegevens onze reis globaal op de kaart te volgen. Ik zeg globaal, want achteraf wordt me duidelijk dat om het volle profijt van GPS in mijn fototoestel te krijgen, ik het toestel 's morgens aan moet zetten en de hele dag niet meer uit. Zoals het nu ging zette ik iedere keer de camera uit om de accu te sparen. Het gevolg was dat de eerste fotoś die we in Aberdeen namen nog de GPS gegevens bezaten van onze stop in Crathes Castle. Pas de foto's die ik nam in Aberdeen van de haven worden correct in Aberdeen gelokaliseerd, zelfs zo nauwkeurig dat de plaats van de bank waarop Anneke en Benna zaten wordt aangegeven.

Weer thuis

We zijn weer thuis. Vandaag moesten we vroeg op (de wekker liep om half vijf af), want we hadden afgesproken elkaar om half zes in de lobby te ontmoeten. Het vliegtuig van Benna vertrok om kwart over acht en dat van Freerk om kwart voor negen, terwijl dat van ons om kwart over negen zou vliegen. En zo stapten we om half zes voor de laatste maal met zijn zessen in de huurauto in de opstelling van de hele week. Freerk aan het stuur, Georges laadde de bagage en stapte helemaal achterin. Benna naast Freerk op de voorbank en de rest daarachter. Het was nu rustig op straat, en Freerk reed alsof hij zijn hele leven links had gereden.
Eenmaal op het vliegveld werd het een emotioneel afscheid na een unieke week en een unieke reis. Een geweldige belevenis om zo met je kinderen op stap te kunnen zijn, dan wordt het reisdoel eigenlijk volstrekt onbelangrijk. Het is heel lang geleden dat we dat hebben kunnen doen.

Onze cityhopper vloog op tijd, zodat we na een perfecte landing om kwart voor twaalf op Schiphol stonden. Toen we onze auto hadden, hadden we wel trek, zodat we onderweg bij Leiden nog een hapje hebben gegeten en omstreeks drie uur thuis waren.

Ik heb dit blog gedurende de reis bijgehouden met behulp van mijn mobiele telefoon. Dat had zo her en daar wat bezwaren. Het kostte enige moeite de tekst zo groot te krijgen dat ik hem zelf kon lezen, de onvermijdelijke tikfouten kon ik haast niet verbeteren, omdat de cursor zich haast niet op de juiste plaats liet zetten, maar wat het ergste was was dat de tekstverwerker al een voorschot nam op de tekst die ik aan het tikken was, waardoor de vreemdste woorden ontstonden. Ik geloof dat ik inmiddels de meeste fouten heb hersteld.

Schotland

Na een week reizen langs de kronkelige wegen vallen een paar dingen op. Het grote aantal B&B gelegenheden bijv., dat wijst op een belangrijke toeristische sector. En dat voor een land met zeer wisselvallig weer en meestal niet erg hoge temperaturen. Maar de sterke punten zijn: het waas van geheimzinnigheid met het monster van Loch Ness, de resten van de Picten en de Scoten naast de grote leegte van het land.
De highlands vormen een gebied van bergen. Niet zo hoog als de Alpen, maar de toppen halen toch met gemak de 1000 m. Met een uitschieter de Ben Nevin van 1343 m. Maar demeeste berghellingen zijn vrijwel kaal, zeker in dit jaargetijde. Ze bieden naar het schijnt alleen voedsel aan schapen - die er dan ook zijn in grote getale en verder aan de bekende highlander koeien (zie foto).

Schotland

Onze nachtrust werd rond kwart over twee wreed verstoord door alarm. Brand? Inbraak? Ik trok mijn trainingspak aan en ging de gang op. Daar ging deur na deur open en mensen liepen met een zekere aarzeling naar beneden in verschillende stadia van gekleedheid. Er liep iemand met - voor zover Ik kon nagaan alleen een T-shirt aan, twee kinderen op blote voeten. Men verzamelde zich zwijgend eerst in de hal en liep vervolgens naar buiten. Ik liep rond om te zien of er ergens een oorzaak voor het alarm was, maar zag niets. Ondertussen verscheen de hotelier die in de ruimte achter de receptie verdween. Na enige tijd hield het geluid op. De mensen die naar beneden waren gekomen - onder wie Betty. Benna en Georges - gingen even rustig weer naar Hun kamer. Freerk zei 's morgens dat hij niet naar beneden was gekomen, omdat het zo rustig was gebleven. Hij had dit al veel vaker meegemaakt.
Vandaag gingen we naar de ruïnes van een kasteel uit de 13e eeuw in de buurt van Oban, waar we vervolgens de lunch gebruikten. Een leuke plaats. De weg erheen langs de kust had prachtige uitzichten over Loch Linnhe. En het weer was het grootste deel van de dag schitterend.

Schotland

Reizen levert steeds nieuwe ervaringen. Het was, zei Freerk, echt een avontuur om een douche te nemen. Hij trof boven zijn bad een handel met drie standen. En daaronder een schijf om de temperatuur te regelen en daaronder een knop. Maar wat hij ook met deze drie bedieningsorganen deed niets werkte. Tot hij in een andere hoek boven het bad een touwtje zag. Toen hij daaraan trok ging het water lopen.
Onze tocht voerde vandaag langs Burghead, waar de resten waren te zien van een nederzetting van de Picten. Er moet daar in oude tijden (tussen de 2e en de 6e eeuw) een fort zijn geweest dat de zeearm overzag. Er was niet veel van over. Alleen een bron die uitkwam in een ondergrondse kamer. De bedoeling van dit bouwsel was nog steeds onduidelijk. Voor watervoorziening alleen was een eenvoudeige put genoeg geweest. Nu is er alle aanleiding voor speculatie over rituele baden.
Daarnaast is er een informatiecentrum dat gesloten was. De oogst viel wat tegen wellicht, maar het uitzicht was geweldig.

Schotland

De route voerde door het laatste deel van de hooglanden. We hadden wel gezien dat er een brug was opgebroken, maar wisten niet dat we die over moesten. Toen dat het geval was moesten we een flink eind terugrijden want er zijn maar weinig wegen in dit gebied. Langs de whiskey trail stapten we af bij de distilleerderij van Glenlivet.
En in Engil bij de kashmir fabriek van Johnston. Enthousiaste rondleidingen over unieke producten. Ons hotel in Lossiemouth oogt slordig. De bediening is weinig attent. Maar het ligt aan zee en geeft weer mooie vergezichten vanuit het hotel.

Schotland

De houtdraaier keek met een zekere weemoed terug op de bijna verdwenen wereld van het houtdraaien. Er is nauwelijks nog iemand te vinden die het vak beheerst. Hij was niet zo lang geleden wezen kijken op een technische school en de nieuwe wereld van het pottenbakken gezien. Als je daar de opleiding gevolgd had kon het zijn dat je nog nooit klei had gevoeld. Het was allemaal design vanachter de computer, het ontwerp werd dan naar Midden Engeland gestuurd en daar gemaakt en gebakken. Het gerede product werd dan weer terug gestuurd.
Hij, de draaier die ons dit vertelde had werk verkocht aan Camilla die inmiddels beschermvrouwe was van zijn winkel in Ballater.
Freerk twijfelde er aan of zalm wel echt boven water komt als hij stroomopwaarts gaat om te paaien. Benna was echter overtuigd van wel en vond op onze trip naar Aberdeen ook de zalmtrappen bij Feugh. Het ging langs slingerweggetjes, maar het riviertje was spectaculair. We zagen geen zalm anders dan op een informatiebord aan de kant en het is niet duidelijk of Freerk nu overtuigd is van de springende zalm. Misschien is hij gaan twijfelen.

Schotland

Het ontbijt in ons hotel was niet gescikt voor mensen die aan de lijn doen. Echt Brits- of volgens het hotel zelf echt Schots - met gebakken spek en worst. Maar zo'n reis als deze draait om eten en drinken, want afgezien van de schitterende uitzichten heeft het landschap niet veel te bieden. We staan dan ook uitgebreid stil bij een kleine primary school langs de weg.
Ons eerste doel was Balmoral Castle, het zomerverblijf van de koningin. Dit kasteel ligt ook op een landgoed, waarvan de afmetingen niet te schatten zijn. Dat doe ik ook maar niet. Het blijkt dat van ons zessen niemand de familie van de Windsors goed genoeg kent om te weten hoeveel kinderen Elizabeth heeft.
In de loop van de middag bereiken we Ballater voor ons B&B dat de allure van een hotel heeft. We passeerden op weg hierheen verschillende B&B-s die alle vol waren. Hier lijken we de enige gasten. Nu naar het ontbijt!

Schotland surprise reis

Het bleek ons dat Freerk en Betty het eerst waren aangekomen. Zij hadden een auto gehuurd die Freerk zou rijden. Betty en hij stapten dus in en Freerk kwam tot de ontdekking dat er geen stuur was. Het was de eerste confrontatie met het linkse verkeer hier. Het was dus even wennen.
Nadat we elkaar begroet hadden gingen we voor een bliksembezoek naar Edinburgh. Daarna gingen we naar het noorden via Perth naar Pitlochry, waar we bleken te logeren in kasteel Athol. Een groot bouwwerk met een labyrinth van gangen, trappen en kamers. Een geweldige omgeving waar ik best de hele week had willen blijven, maar morgen gaan we weer verder.

Schotland surprise reis

De verrassing was compleet!
Onze vlucht was mooi op tijd. En we konden vlot door de controle. We liepen richting uitgang. Ik was benieuwd met welke tekst we zouden worden verwelkomd. Benna had gezegd dat ze niet zeker wist of onze naam goed overgekomen was. Het bleek allemaal deel van de misleiding. Toch duurde het een ogenblik voor het tot me doordringt dat Benna en Betty achter een groot spandoek stonden te grijnzen. Evenater kwam ook Freerk vanachter een pilaar te voorschijn. Georges stond een eindje verder te filmen. Inderdaad een verrassing!

Schotland

We zijn nog maar in Amsterdam. Maar de reis begonnen. Nadat we vanmiddag naar de stad zijn gegaan en vanaf het Koningsplein naar CA gelopen, en op de zeedijk bij een goedkope chinees gegeten hadden, was het een kwestie van enkele minuten voor we weer in de trein naar Schiphol zaten. Alleen de trein vertrok niet. De stem door de luidsprekers zei: Door een omhuld met een persoon kan de trein niet vertrekken.
Het was vermoedelijk zielig of tragisch voor de persoon in kwestie, maar toch vroeg ik me af hoe een stilstaande trein een ongeluk met een persoon kan veroorzaken.
Enfin na een twintig minuten bleek dat de trein helemaal niet zou rijden. Iedereen werd verzocht uit te stappen. Toen we uitgevonden hadden waar onze volgende trein zou vertrekken stonden twee beambten van de NS vol vertrouwen te kijken naar het nog lege spoor. Er kwam inderdaad eentrein met enige vertraging. Wederom enigszins verwarrend moesten we voor in de trein stappen. Maar voorin was indirect geval niet onmiddellijk achter de locomotief die de trein had binnen gereden, maar het andere eind.
Dit bericht werd gemaakt met behulp van mijn mobiele telefoon.

Schotland - surprise reis.

Als je, zoals in dit geval, voor een reis maar weinig bagage mee mag nemen is er een ding van het grootste gewicht. Hoeveel en welke kleren neem je mee?
Het meest normale antwoord is natuurlijk: dat hangt van het weer af dat je kunt verwachten. Welnu als we de berichten mogen geloven geeft het weer in Schotland nauwelijks een aanknopingspunt. Een goede week geleden was de temperatuur in het gebied waar we doorheen zullen reizen omstreeks 23 graden. En afgelopen dinsdag was er ca 10 centimeter sneeuw gevallen (waardoor een stel Belgen in moeilijkheden was gekomen). Het verkeer was een chaos geweest. Deze extremen werden door het verkeersbureau zeer blij ontvangen: het demonstreerde maar weer eens hoe wisselvallig het weer in Schotland kan zijn.
Volgens de weersverwachtingen van nu zou de sneeuw weer moeten zijn verdwenen. De temperatuur is ongeveer even hoog als in Nederland. En voor het weekend en daarna verwacht men blijkbaar een zelfde soort weer als nu.
Weinig aanknopingspunten dus voor de mee te nemen kleding. Dus ga ik maar uit van mijn beproefde meerlagen systeem: veel niet al te dikke lagen kleren over elkaar heen, waarvan ik de meeste kan uitlaten afhankelijk van de weersomstandigheden. We zullen zien. Ook dat is een verrassing.
En inmiddels is de koffer ingepakt.
Morgen gaan we naar Amsterdam. Het verkeer van en naar de hoofdstad heeft de afgelopen weken vrijwat moeilijkheden en vertraging gehad - ook afgelopen dinsdag was het rondom Schiphol een chaos als gevolg van een aanrijding. Om problemen daarmee te voorkomen gaan we vast morgen op stap en begint gewoon onze vakantie een dag eerder. Als we nu niet op tijd zijn voor ons vliegtuig hebben we ons of verslapen of het hotel is afgebrand. De afstand van hotel tot vertrekhal is ongeveer vijftig meter.

Schotland - surprise reis.

Onze reis naar Schotland heeft nog steeds het karakter van een verrassing. Goed in de loop van de afgelopen weken zijn een aantal dingen wat helder geworden. Zo weten we dat we zaterdag vertrekken rond de middag en ongeveer anderhalf uur later aankomen op het vliegveld van Edinburgh. Door het tijdverschil met Schotland is het daar pas een half uur later. We hebben ook de adressen van de hotels/B&B adressen waar we zullen verblijven. Dat op zich zelf geeft de mogelijkheid om via Google-Maps de reis ongeveer in kaart te brengen. Daaruit komen een paar dingen naar voren: de afstanden die we per dag afleggen zijn (volgens Google) niet al te groot. Er is dus tijd genoeg om onderweg uit te stappen en dingen te bekijken. Of zich de gelegenheid daartoe zal voordoen is vooralsnog onduidelijk, evenals de vraag wat we dan kunnen bekijken. Wat ook blijkt: het tracé gaat niet via de (grote) steden. Uit niets blijkt dat we een blik kunnen werpen op Edinburgh zelf, dan wel op Aberdeen of Glasgow.
Dat komt onder meer door de mededelingen die we wel hebben gekregen: één kleine koffer voor ons beiden samen. Handbagage wel toegestaan. Er is een (klein) autootje met chauffeur. We hoeven dus niet zelf te rijden. En de mededeling van Benna: je weet niet wat je ziet als je in Edinburgh aankomt. Het ziet ernaar uit dat Benna en Freerk al veel voorpret hebben gehad met de organisatie.
Maar het kan niet anders dan dat wij speculeren. Een klein autootje met chauffeur. Stel je voor de Austin mini, zoals we die zelf hadden in 1963. Als we daarin moeten met chauffeur, dan blijft er inderdaad niet veel ruimte over. Ook niet voor een flinke koffer. En in- en uitstappen voordegeen die achterin moet zitten zou voor zo'n auto niet meer het genoegen zijn van 50 jaar geleden. Dat is het eerste beeld. Maar een kleine auto met chauffeur is natuurlijk equivalent met de beperkte ruimte voor een passagier in een (mini)bus. Dat zou een veel meer voor de hand
liggend beeld opleveren. Maar in die situatie is dan onze vrijheid om reisonderbrekingen te plannen of te regelen meteen beperkt.
Surprise!