zondag 31 augustus 2014

Reünie

De familiereünie vond dit keer plaats in de omgeving van Stroe; op een terrein in de bossen staan een vrij groot gebouw met keuken een gemeenschappelijike zaal en een soort kleedkamer met open douches; daarnaast een wat kleiner gebouw met zes slaapkamers, twee badkamers (waarvan een geschikt voor minder validen) en een soort huiskamer. Na de eerste nacht bleek dat de afvoer van de badkamers slechts een beperkte capaciteit hadden. En omdat de doucheruimtes ook geen of vrijwel geen afschot hadden, was het resultaat te voorspellen. Na de eerste douche verspreidde het douchewater zich over de hele badkamervloer, een euvel dat bekend was bij de beheerder.
Behalve deze gebouwen, waren er nog vijf cabines met vier stapelbedden, maar zonder water of elektriciteit. Zij die van deze cabines gebruik maakten moesten hun sanitaire behoeften elders voldoen. Zo kon het dat Johan die in een van de cabines had geslapen op zondagmorgen werd overvallen door een zware regenbui en besloot gebruik te maken van de dichtstbijzijnde douche in het gebouw met zes slaapkamers. Er is reden om aan te nemen dat de twee regenpijpen ter hoogte van de huiskamer uitkomen op dezelfde afvoer als de afvoeren van de badkamers, waarvan de capaciteit, zoals gezegd beperkt was. De gevolgen lagen voor de hand. Johan hoefde de douche niet lang aan te zetten of het water overstroomde de badkamervloer de gang en de huiskamer... Even later was een hele ploeg aan het dweilen.
De plotselinge regenbui leek het kampvuur van de vorige avond te doven. Maar toen Johan na het dweilen bij de nog smeulende resten kwam slaagde hij er in het vuur weer aan te wakkeren. En terwijl hij het hout dat overal vanuit het bos was bijeen gesprokkeld weer deed ontvlammen groeide in de grote gemeenschappelijke ruimte het aantal mensen dat een ontbijt genoot. Ze kwamen min of meer in de volgorde waarin ze ook naar bed waren gegaan, sommigen pas in de kleine uurtjes. Kees bakte een paar uur eieren. En Jeroen kwam binnen met de mededeling dat nu de nachtploeg arriveerde.
De reünie kwam geleidelijk weer op gang.
 
 
 

maandag 25 augustus 2014

Biljarten

Ik maak deel uit van een groepje van zes gepensioneerde mannen dat éénmaal per week bijeen komt om te biljarten. Dat wil zeggen als ze kunnen. Want hun aanwezigheid wordt mede bepaald door andere activiteiten. het kan dus zijn dat ze niet met zijn zessen zijn maar met zijn vijven of met zijn vieren. In de vakantieperiode komt het zelfs voor dat er helemaal geen een is. Het spel wordt meestal gespeeld twee tegen twee: wie het eerst 25 caramboles en een afsluitende driebander heeft heeft gewonnen. Na een partij wordt gewisseld. Dit keer waren er vijf spelers net als de vorige week. De vorige week duurde het spelen van een partij zeer lang. De spelers hadden hun dag niet. Het gevolg was dat de vijfde man lange tijd moest wachten. Dat was aanleiding om eens na te gaan of een andere verdeling mogelijk was zodat ook de vijfde man mee zou kunnen doen.
Deze keer was ik als vijfde man de laatste die binnen kwam. En ik was dus de eerste die een nieuwe opzet uit kon proberen. De vier man die al bezig waren speelden in de bestaande combinatie verder. En ik speelde alleen. Dat betekende dat ik een flinke handicap had: twee keer twee man en ik alleen. Omdat dat niet helemaal eerlijk werd geacht, werden de regels aangepast: waar de twee maal twee volgens de gewone regels speelden om 25 caramboles, mocht ik me al winnaar noemen na 15. Of het dan helemaal eerlijk was weet ik niet. Maar ik had een goede dag (en een nieuwe pommerans) en scoorde gelijk op met mijn tegenstanders. Toen ik dus 15 caramboles had en de tegenstanders 17 en 14, werden de regels aangepast. Ik mocht gewoon doorgaan tot 25, maar hoefde dan niet af te sluiten met een driebander. Maar toen ik als eerste 25 caramboles had  vond niemand het bezwaarlijk dat ik toch maar een driebander zou maken. Dat lukte me niet, zodat ik de partij verloor. Daarmee had ik echter ook mijn kruit verschoten. In de volgende partij scoorde ik nauwelijks, maar nu werden de regels niet meer in mijn voordeel aangepast. De opzet was geslaagd: iedereen had gewoon mee kunnen spelen.