zondag 31 mei 2009

Familiebezoek


Op de foto met Diane en haar dochters: Rachel en Tracey
De gedachte was dat we met ons bezoek aan Minneapolis ook een ontmoeting zouden hebben met de nazaten van (oud)oom Hendrik, de man die met zijn vrouw tante Betje, de zorg op zich nam van Moeders vroege zwangerschap in het najaar van 1917. Met Jeanie en Kathryn hadden we al eerder kennis gemaakt tijdens de Harwig-reunie in 2005 in Winterswijk. Deze reis was onze ontmoeting voorbereid door Diane, een achterkleindochter van OomHendrik. Toen we gisteren waren aangekomen en de huur van onze auto met een dag hadden verlengd, belde ik dan ook Diane op dat we waren aangekomen en dat we vandaag om één uur bij haar zouden zijn.
Via Bonnie kwamen we te weten dat de afstand tot het huis van Diane 48 km was. Dus wij hadden vanmorgen alle tijd en besloten rond elf uur dat we best op stap konden gaan en de omgeving van Diane wat verkennen voordat we daar voor de deur stonden. Ik stapte in de auto en stak de sleutel in het contact met de deur open. Het was aanleiding voor de auto om luidkeels te protesteren, terwijl ik bezig was Bonnie in te stellen. Dus ik haalde de sleutel weer uit het contact en en legde hem naast mij en de versnellingshendel neer. Ik hoorde de deursloten klikken, maar lette er nauwelijks op. Om Bonnie wat sneller aan het werk te krijgen stapte ik met haar in de hand uit en wierp de deur van de auto achter me dicht. Foutje. De auto was op slot, de sleutel lag er in en we hebben geen reservesleutel. Anneke was terug naar onze kamer om nog wat op te halen. Daar stond ik.
Op advies van de hotel balie, belde ik het verhuurbedrijf, waar iemand met verbond met een bedrijf dat gespecialiseerd is in dit soort akkefietjes. De man die ik aan de telefoon kreeg was slecht te verstaan, maar na verloop van tijd had ik de indruk dat er omstreeks kwart voor één iemand zou kunnen komen om het euvel te verhelpen. Dat zou $48 kosten. In zo'n geval denk ik meestal: wat zijn mijn alternatieven? Dus doen maar.
De man van Pop a Lock, kwam al goed half één, bekeek de zaak en opende de auto in zeg één minuut. Eigenlijk zou je dat gereedschap standaard bij je moeten hebben op reis, maar als je auto op slot is heb je daar niet veel aan. De man van Pop a Lock wel, die heeft een dagtaak aan het openen van auto's.
Enfin de dag begon dus goed.
Toen we bij Diane kwamen was daar een beperkt gezelschap aanwezig, uiteindelijk waren we met zijn dertienen, voor een uitgebreide lunch. Het was een gezellige ontmoeting, waarbij de discussie zich uiteindelijk concentreerde rond Diane, Jeanie en haar man Fred en ons tweeën. Het ging over familienamen, bezoeken aan Europa en de VS, de kosten van het leven, de gevolgen van de slechtere economische toestand, etc.
Omstreeks acht uur vertrokken we weer naar de andere kant van de stad.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten