KPN

Mevr. E. staat positief in het leven. Ik zou me kunnen voorstellen dat ze van tijd tot wanhopig wordt en dan in een woede aanval uit zou barsten. Maar ook dan blijft mevr. E. beheerst. Een soort vriendelijke boosheid. Mevr. E. woont op tien. De onderkant van het dak is haar plafond. En toen de dakbedekking door ouderdom wat begon te lekken verscheen bij mevr. E. een hinderlijke vochtplek tegen het plafond. Het was wel duidelijk: het dak lekte. Het kostte vele maanden om de lekkage op te sporen en te verhelpen. De dakbedekking bestaat immers uit verschillende lagen. Het water dat via een heel klein gaatje door de bovenste laag heen lekt kan meters verderop een gaatje vinden in de volgende laag. Het euvel werd pas definitief verholpen toen we een hele nieuwe dakbedekking kregen. In de tussentijd heb ik vele malen naar de natte plek in het plafond in de huiskamer van mevr. E. staan kijken om met haar te constateren dat de reparaties die waren aangebracht weer niet hadden geholpen. Om wanhopig te worden.
De lekkage van het dak was niet de enige irritatie waaraan mevr. E. was blootgesteld. Ze vertelde me dat ze iedere morgen werd gewekt door een hevig gerommel en lawaai in haar verwarming. Althans, ze dacht dat het daar vandaan kwam. De oorzaak werd verholpen - nadat ik met onze verwarmingsmonteur het hele systeem had bekeken - met een grondige ontluchting van het systeem. Mevr. E. was enorm opgelucht dat ze weer had kunnen slapen. Ik was blij en zette het probleem uit mijn gedachten nadat ik het werk van de technische commissie had overgedragen.
Maar deze week bleek dat het probleem was terug gekomen. Zoals mevr. E. aangaf het is vervelend als je iedere dag om vier uur wordt gewekt doordat de radiatoren in je hele huis staan te rammelen. De technische commissie werd door mevr. E. naar mij verwezen, want 'ik wist precies hoe het moest worden verholpen'.
En zo liep ik gisteren weer met de monteur naar boven en nam de sleutel mee die toegang moest geven tot het dak. In het ketelhuis op het dak trof ik een ongewone rommel aan. Het bleek dat drie monteurs van de KPN zich bezig hielden met de antennes op het dak. Ze hadden het ketelhuis ingericht als werkplaats, compleet met werkbank, twee afvalemmers, dozen met gereedschap en losliggende helmen.
Ik had het kunnen weten. Vorige week immers had een hoogwerker in opdracht van de KPN een groot deel van de dag materiaal op het dak gezet. En nu, terwijl de verwarmingsmonteur zich bezig hield met pompen en water ging ik eens kijken bij zijn collega's van de telefonie.
- 't Is koud, zei de man die zat te kijken hoe zijn collega dunne kabeltjes zat aan te sluiten.
- Dat is waar, zei ik, maar je hebt geluk dat het droog is.
- Ja, maar dat kan mijn baas verder niet schelen, die interesseert het niets of het regent.
Het leek me dat als het zou regenen dat toch niet zo goed zou zijn voor de open contacten van het kastje waar beiden mee aan het werk waren. Maar ik liet het erbij.
- Wat zijn jullie eigenlijk aan het doen?
- We sluiten de nieuwe antenne aan.
- En die wordt aangesloten met glasvezelkabel?
- Ja, mijn maat is de glasman.
De glasman grijnsde even en ging gewoon door met het aansluiten van de dunne kabeltjes.
Ik moest vanmorgen even denken aan de monteurs op het dak. Het regende inmiddels wel en BNDe Stem had een artikel over de nieuwe directeur van KPN. De verwachting is dat er de komende tijd wel weer een aantal mensen bij de KPN zullen afvloeien. Misschien horen die jongens hierboven er niet bij. Het 'eenvoudige' aansluiten van de glaskabels voor 4G en binnenkort vermoedelijk 5G zal nog wel even doorgaan.