Logisch

Hoewel Spencer en Trent zeer verschillend zijn moet ik toch nog vaak twee keer kijken om ze uit elkaar te houden. Het zijn gewoon twee blonde driejarige jongens. Ze zijn echter in hun gedrag zeer verschillend. Trent is de voorzichtige, hij kijkt eerst de kat uit de boom en laat de situatie op zich inwerken. Maar als hij een maal een besluit genomen heeft is hij er moeilijk weer van af te brengen. Plotselinge verandering is voor hem een zeer grote uitdaging. Hij geeft dan ook in beginsel nee als antwoord op ieder voorstel. Hij lijkt echter zeer intensief om te gaan met de dingen die hij doet. Spencer is meer impulsief. Dat heeft het voordeel voor Trent dat hij kan zien hoe zijn broer het er afbrengt voor hij zelf aan de slag gaat. Het verschil bleek gisteren wel heel duidelijk. Wij hadden twee digitale bugs (robotinsecten) gekocht en Freerk demonstreerde die: eerst aan Trent die gespannen en gefascineerd toekeek maar met zijn handen op de rug. Een tijdje later aan Spencer die onmiddellijk zijn handen uitstak en er een oppakte.
Voor kinderen van die leeftijd volgen bezoeken kennelijk een bepaalde routine en zo moesten we gisteren met de kinderen dus naar de schildpadden en de paarden. Dat heeft zijn consequenties. Kinderen kunnen niet zomaar in de auto ze moeten in een stoeltje. De stoeltjes van nu zijn echte ruimtevreters, waardoor zelfs de Toyota van Freerk beperkingen vertoont. Met Freerk aan het stuur en Anneke naast hem bezetten de kinderen de zetels op de achterbank. Voor Betty is er dan nog net plaats tussen beide stoeltjes in voor mij zijn de twee stoelen gereserveerd op de achterste rij. Ik kom daar door de achterklep van de auto, want door de kinderstoeltjes kunnen de stoelen op de tweede rij niet meer naar beneden. De ruimte op de derde rij is beperkt. De afstand tussen tweede en derde rij rugleuning is kleiner dan de lengte van mijn dijbeen, zodat ik er alleen overdwars in pas en met mijn rug tegen de harde zijkant zit. Gelukkig is de weg goed en niet al te lang. Als we van de parkeerplaats bij de Gardens Mall naar de paarden lopen, zegt Freerk: Ik kan niet wachten tot die kinderen weer aan iets anders toe zijn. Ik kan dat alleen maar beamen.
Ondertussen lossen kinderen filosofische problemen in een handomdraai op. Om oorzaak en gevolg aan de orde te stellen legde Freerk, die gefascineerd is door het leerproces van de kinderen, uit:
'De kip legt het ei, nietwaar?'
'Ja.'
'En uit het ei komt weer een kip.'
'Ja.'
'Maar waar komt nu de kip vandaan die dat ei legt?'
'De kip komt uit de schuur,' vond Spencer, voor wie het probleem daarmee ook afgedaan was.