De Golf van Mexico

Na een vermoeiende rit door een druk en warm Florida (temp rond de 30g) kijkt onze hotelkamer aangenaam ontspannend uit op de Golf van Mexico.
Die Golf begint al een meter of tien vanaf het raam.
Op twee palen een meter of twintig van ons af zitten twee pelikanen. Als ik er Anneke op wijs zegt ze:
"Die zijn niet echt, want ze bewegen helemaal niet."
Als we enige tijd later gaan eten zijn de pelikanen desondanks verdwenen. Op de ene paal zit nu een meeuw.

Op onze kamer is ook een koffiezet apparaat om een kopje tegelijk te zetten. Het apparaat staat op een koelkast.
Naast de koelkast staat een tafel waarop we onze bagage kunnen zetten. En achter de tafel tegen de muur zit een dubbel stopkontakt.
Er is slechts een probleem: het snoer van het koffiezetapparaat dat los langs de koelkast hangt is te kort om bij de
stopcontacten te komen. Je kunt niet alles hebben.
Als ik het koffieding op de tafel zet kan ik de stekker met geen mogelijkheid in het stopkontakt steken. Het zichtbare deel met de openingen voor de stekker verdwijnt haast geheel in de muur maar geeft niet op. Gelukkig staat er op het bureau een bureaulamp met een stopkontakt in de voet. Dat helpt. Ik kan koffie zetten.
Als ik later het koffieding weer terug zet valt mijn oog op een stopkontakt op de voet van de muurlamp. Bij uitproberen blijkt dat voor dit stopkontakt het snoer wel lang genoeg is.
Het is mooi weer en vanuit Tampa kijken we naar het westen over de Golf. Nog een uurtje en dan zal de zon wel ondergaan.
We eten in het restaurant dat ook uitkijkt op de Golf. Hiervandaan kunnen we zonsondergang goed zien.
Het duur ogend restaurant blijkt uiteindelijk tamelijk eenvoudig, wanneer ik een Riesling bestel komt die in een plastic glas. (zie foto)
Het meisje dat ons bedient doet even denken aan het Hooters restaurant waar we bij een vorige gelegenheid terecht kwamen. Maar de hooters van dit meisje vallen nog in het betamelijke.
Geleidelijk verandert het licht en zakt de zon. Het heeft lijkt me weinig zin de zon op deze manier rechtstreeks te fotograferen, maar als ik me omkeer zie ik de weerkaatsing van de ondergaande zon in het raam van het restaurant. Niet alleen dat de zon zo minder fel is, de ondergaande zon wordt nu ook mooi ingekaderd.