Dali

Het Dali museum in St Petersburg staat aan de Dali Boulevard op nr 1. Meer kun je als kunstenaar eigenlijk niet wensen.
Op de begane grond is alleen de ontvangst met kaartverkoop, de museumwinkel en een koffieruimte. Voor de kunst moeten we twee verdiepingen hoger.
Daar, op de derde verdieping is zien we het werk van Dali zelf - een goed overzicht van het werk dat hij in de loop van zijn leven heeft gemaakt. Aan de andere zijde van het gebouw een komplete verzameling van het werk van Esscher. Het was minstens opmerkelijk dat deze collectie was geleend van Griekenland.

Een docent stond met een groepje kinderen naar de etsen van Esscher te kijken en liet ze vertellen wat ze voor bijzonderheden zagen in de ets Relativiteit. Later zag ik diezelfde docent met zijn kinderen bij een schilderij van Dali.
Weet je, vroeg hij aan de kinderen, wat zo bijzonder is aan dit schilderij van een monnik?
Het is geschilderd met hele kleine streekjes van het penseel.
Dali zat toen noch op de academie en zijn leraar zei: Zo kun je niet schilderen.
En weet je wat Dali zei?
Hij zei: ik ben Dali, ik kan dat wel.
 
Tussen beide tentoonstellingen in is een ruimte die uitkijkt in de vide boven de koffiekamer. Die koffiekamer ligt tegen de glazen buitenwand aan deze zijde van het gebouw. Glazen wand suggereert dat het glas in de wand is opgenomen. Maar dat is niet de indruk die het maakt als je van buiten naar het gebouw kijkt. Daar ziet de wand eruit als een glazen blaar tegen het gebouw. De glazen wand is dan ook niet vlak en niet uit een stuk. Het glas is gevangen in driehoekige vensters die samen een patroon vormen dat aan Esscher kon zijn ontleend.
De glaswand loopt door tot aan het dak boven ons. Er doorheen kijk je op de grote jachthaven van St Petersburg. Een prachtig gezicht vanuit een indrukwekkende ruimte.
In het midden van die ruimte staat een wenteltrap van beneden naar boven die uitloopt in een soort hoorn tot vlak onder het dak. Op de verdiepig van de kunst kun je op de trap stappen.
Weet u, vroeg de man die op ons afkwam toen we naar beneden wilden gaan, waarom de kunst boven in het gebouw is ondergebracht?
?
Dat is om de kunst te beschermen tegen het gevaar van orkanen.
Ik geloof hem graag, maar vraag me ondertussen wel af hoe vaak St Petersburg aan de baai van Tampa wel getroffen zal worden door een orkaan.
En terwijl we verder naar beneden gaan heb ik het gevoel dat er iets vreemds is met het museum.
We waren in 2006 ook in het Dali-museum, maar in mijn herinnering zag het museum er toen heel anders uit. Bij navraag later bleek die indruk juist.
Het huidige gebouw is van 2011.
Ik volg de ontwikkelingen in de kunstwereld toch onvoldoende. Op de foto de trap van beneden af.