Ons dorp

Ik heb het al geruime tijd niet meer gehad over de gebeurtenissen in ons dorp. Dat zou kunnen betekenen dat er al die tijd niets gebeurd is dat de aandacht verdient, zoals je in de stroom der dingen iets alleen waarneemt, waar kúnt nemen, als het zich onderscheidt van andere dingen.  Ik zal daarover op dit moment niet verder filosoferen. Wel kan ik constateren dat het niet betekent dat er niets veranderd is in de afgelopen tijd. Veel veranderingen waren in de personele sfeer, van mensen die vertrokken en anderen die kwamen. Een vrij normaal proces eigenlijk. Zo vertrok mevr. A. naar een zorgappartement en met haar verdween haar geluidsprobleem. Geluiden hebben overigens een opmerkelijk effect op mensen. Sommige mensen hebben een tamelijk grote wat ik zou willen noemen geluidstolerantie. Ze maken zich niet druk over de geluiden in hun omgeving. Ik denk dat de meeste kinderen worden geboren met een tamelijk grote geluidstolerantie. De ervaring leert dat baby's slapen en doorslapen ook als naast hun wieg de volwassenen gewoon doorpraten. Anderen hebben een zeer lage geluidstolerantie. Ze vangen ieder geluid op en soms denk ik dat ze gaan liggen - want dat gebeurt meestal 's nachts - wachten tot het geluid weer komt. Van wachten tot een geluid komt (vooral een geluid dat je niet kunt thuisbrengen) tot het moment dat je je daaraan ergert is maar een beperkte stap. 
Het zijn kennelijk de geluiden die bij de omgeving horen. Mevr. A. was niet de enige die zich hinderde aan een geluid. Ik ben dus geruime tijd bezig geweest met het zoeken naar de bron van een geluid dat twee bewoners van de A-straat hinderde. Ik heb de oorzaak niet kunnen vinden, maar ik heb de bewoners er ook al geruime tijd niet meer over gehoord.
Inmiddels is ook mevr. Br. verhuisd en opgevolgd door mevr. E. Mevr. E wordt al geruime tijd om een uur of vier in de ochtend gewekt door het lawaai dat uit de buizen van haar centrale verwarming lijkt te komen. Ontluchting van het systeem, een hulpmiddel dat ook bij andere problemen een oplossing biedt, leek aanvankelijk te helpen, maar dat was maar tijdelijk. Mevr. E. vindt eigenlijk dat vier uur een beetje vroeg is om op te staan. Ik kan dat met haar meevoelen.
Een dorp is een beetje een gemeenschap. Over de zaken die voor ieder van belang zijn moeten compromissen worden gesloten. Over het tijdstip waarop de cv van de dag in de nachtstand moet bijv. Daarom kreeg ik van de heer V. een e-mail die een beetje bozig klonk (ik moet even nadenken over het klinken van een e-mail). De verantwoordelijke had kennelijk vergeten de automaat naar de wintertijd te zetten. Ik weet niet zeker of ik de verantwoordelijke ben, maar heb in ieder geval eens gekeken of ik de instelling zomer- en wintertijd zou kunnen controleren. Dat bleek niet het geval: het gaat automatisch. Maar bij nader inzien bleek dat de klok van de cv voorliep. Ongeveer drie kwartier. De klok is weer bijgesteld en wat blijkt: mevr E. kan nu ook weer drie kwartier langer doorslapen. Er lijkt een verband.