vrijdag 21 februari 2014

Conversatie

Ik wilde mijn lunch afrekenen, maar de ober was aan de andere kant van het terras onder de luifel bezig, dus ik liep naar binnen waar ik een jongedame achter de bar aantrof.
- Ik denk, zei ik, dat we even moeten wachten op de baas.
- Ja, de grote baas...
Ze keek of de ober niet veel te vertellen had. Op dat moment stak de man in kwestie zijn hoofd door de deur en riep:
- 711.
De dame achter de bar tikte iets in en zei
- Dat is dan € 13,80.
Ik pakte mijn portemonnee, terwijl een eindje verder achter de bar een andere dame een cocktail glas omhoog hield.
- Kijk, dat glas loopt aan de bovenkant iets krom. Dat is goed, want dan loopt de drank er niet uit.
- Ja, zei ik, ik kan mijn mond niet houden, want dat zou niet praktisch zijn.
- Nee, beaamde juffrouw één, helemaal niet praktisch.
- Nou, opperde juffrouw twee, die glazen worden meestal leeg gedronken en na zes glazen merkt men niet meer of er iets over heen gaat.
Ze maakte een gebaar of ze haar evenwicht allang verloren had. En vervolgens met een andere beweging alsof ze het glas op een tafel zette.
- Dan is het veel handiger om het maar neer te zetten. Dan kan men zich bukken om te drinken.
- Tja, zei ik, anders is het maar de vraag of men nog veel binnen krijgt van de cocktail.
We waren het volledig eens. Ik stak mijn portemonnee weer weg en groette de beide dames.
- Tot ziens, was het antwoord.
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten