Ons terrein ligt in een dal. 's Morgens duurt het even voor de zon over de omringende bergen heen ons huisje beschijnt, pas tegen half negen staan de stoelen op de veranda in de zon. Tot dat moment is het niet erge warm hier buiten. Anneke komt dan ook bibberend onder de douche vandaan. Maar toen de zon er eenmaal was vanmorgen, was het stralend weer met een wolkenloze lucht. We moesten nog wel iets voor het eten halen in het dorp beneden: een courgette, een winterwortel en een stukje vlees. De rest van de maaltijd hadden we in huis. Terwijl we in Puget van een kopje koffie zaten te genieten onder een parasol verschenen de wolken. Maar ze leken onschuldig genoeg. Maar het echtpaar dat we hier op het terrein tegen het lijf liepen keek zorgelijk. Krijgen we onweer, vroeg hij. Wij hadden geen echt antwoord. Maar nog terwijl we stonden te praten viel de eerste donderslag.
Het was het begin van een niet al te hevig onweer dat gepaard ging met een flinke regenbui.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten