zondag 16 december 2018

Kerstboom

Sinterklaas is voorbij, haastig gingen de voorbereidingen voor de kerst van start. We zijn aangekomen in de advent. De eerste stap is het optrekken van de kerstboom. Het kerstboom comité had voor deze maandag de nodige afspraken gemaakt. Het is een tamelijk vast groepje. Mijn belangrijkste taak is hierbij meestal het controleren en eventueel afstellen van de tijdschakelaar. Ik kon dus ook deze ochtend rustig naar de fitness.
Toen ik weer terug kwam bleek in ons dorp enige onrust te zijn ontstaan. In onze hal lagen twee stukken kerstboom. De deuren stonden open en in de andere hal was een half comité aan het werk met het versieren van de daar reeds opgerichte kerstboom. Ik zocht Anneke die bij onze kerstboom de leiding leek te hebben.
'De voet van de kerstboom is kapot; we moeten een nieuwe hebben. We gaan zo wel even naar de Intratuin. Maar wat zorgelijk is: P. (de heer dJ. die sinds we hier wonen steun en toeverlaat is bij al dit soort klusjes.) zegt dat hij het optuigen van de kerstboom nog nooit gedaan heeft.'
Het is inderdaad een zorgelijk bericht. We hadden al enige tijd het gevoel dat P. steeds meer moeite krijgt zijn weg te vinden in wat ooit zijn vertrouwde wereld was. Maar de achteruitgang gaat nu wel snel en vrij plotseling. Ook zijn vertrouwde rit naar de garage in Tilburg gaat niet meer goed. Hij kan de garage niet vinden.
Het was niet het enige bericht dat met zorg vervulde. Want het bleek dat de tweelingzus van J., de vrouw van PdJ., opnieuw was gevallen. Het maakte dat J., toch al geen voorbeeld van bezonken daadkracht, zenuwachtig aan het redderen was. Ik vermoed dat een tweelingzus in moeilijkheden nog ingrijpender is dan een andere zus. En als dat gecombineerd wordt met een echtgenoot die de weg lijkt kwijt te raken, ligt de stress op de loer. J. en P. zijn beiden inmiddels 85. De zus van J. is al geruime tijd een zorgenkindje en slurpt veel van de energie van J. op.
Maar ook mevr. M. had reden om zich zorgen te maken. Haar man wilde niet uit bed komen. M. (inmiddels 89) lijkt zich al langere tijd terug te trekken in zijn eigen wereld, waar mevr. M. nog maar weinig toegang toe heeft.
Met Anneke heb ik een nieuwe voet gehaald voor de kerstboom. De kerstboom is opgetuigd, ballen en versieringen zijn opgehangen. Hij staat er goed bij.
De kaarten die ons een vrolijk kerstfeest toewensen komen binnen.



 
  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten