woensdag 9 januari 2013

Technisch

Ik zit in de technische commissie van ons dorp, maar heb me voorgenomen niet tot klusjesman uit te groeien. Als er mankementen zijn aan het gebouw of de installaties erin moet dat de verantwoordelijkheid zijn van de beheerder die de verschillende aannemers inschakelt. Om mijn rol in de technische commissie enigszins vorm te geven loop ik de eerste maandag van de maand met een van mijn buren het hele dorp door en vervangen daar waar het nodig is een lamp en controleren de druk van de centrale verwarming. Die buurman zegt dat hij a-technisch is en met name met mij meeloopt voor morele steun. Nu we hebben aangekondigd dat we voor drie weken naar Florida gaan, maakt de buurman zich wat bezorgd. Hoe moet dat met de techniek in mijn afwezigheid? Het zou goed zijn als er iemand bijkwam die ook minstens kan doen of hij verstand van zaken heeft. maar het is opmerkelijk hoe gemakkelijk de meeste bewoners van ons dorp zich verschuilen achter het feit dat ze a-technisch zijn, om zich te verontschuldigen voor het feit dat ze me niet kunnen helpen. En eigenlijk is het belangrijkste probleem dat optreedt de verwarming van de dames L. Die bellen me vooral aan het begin van het stookseizoen met de klacht dat de radiatoren op hun slaapkamer niet warm worden. Een jaar geleden bleek dat een andere buurman ervaring heeft als klusjesman bij een vereniging. P.B. leek de ideale partner en wat meer is: hij bleek bereid met mij de situatie in het dorp in de gaten te houden. En zo liepen we met zijn drieën de maandelijks ons dorp rond. Het was jammer dat P.B. niet voor niets in ons dorp was komen wonen: hij had last van duizelingen en voelde zich zeer onzeker bij het opklimmen van de trap die naar de CV-installatie voerde. Bovendien bleek dat hij verschijnselen van Alzheimer vertoonde. Hij moest al na korte tijd verstek laten gaan; hij was in behandeling niet alleen bij een geriater, maar ook bij een internist die op zoek was naar de oorzaak van zijn duizelingen. Een deel van dat probleem leek opgelost toen men de medicatie veranderde. P.B. wilde weer gewoon mee de ronde doen, maar bleek inmiddels zo onzeker van zichzelf dat hij er bij mij op aandrong alles op te schrijven van wat er zou kunnen misgaan. Ik besloot de vrouw van P.B. aan te spreken. B.B. keek angstig, want zij was ook a-technisch. Uiteindelijk besloot ze toch mee te gaan al was het alleen maar om haar man bij te staan. Toen we bij de ketels van de centrale verwarming kwamen keek B.B. geïmponeerd naar de installatie van zes verwarmingsketels. Ik wees haar op een dunne koperen pijp vlak tegen de muur die eindigde met een kunststof dopje. Kijk: als de dames L. klagen dat de radiatoren niet warm worden, dan draai je dat dopje een klein beetje los en wacht tot de lucht uit het systeem is. Dat is meestal voldoende. B.B. keek me ongelovig aan en riep opgelucht: Is dat alles?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten