zaterdag 15 december 2012

1e hulp

Woensdag, na de kerstboom en de lunch maakten we ons klaar om nog wat inkopen te doen voor de kerst toen de telefoon ging. Fred: zijn oom was gevallen en kon niet meer overeind komen. Of ik even kon gaan kijken, aangezien ik de sleutel had. Hijzelf zou vanuit Rotterdam over een drie kwartier ook in Breda kunnen zijn. Anneke en ik gingen naar boven en openden de deur. R. lag bij de toegang tot de huiskamer op zijn linkerzij. Ik probeerde hem op te tillen, maar zag er al gauw vanaf, hij had duidelijk hevige pijn en we beperkten ons ertoe een kussen onder zijn hoofd te leggen. R. voelde zich duidelijk zielig. Daar lag hij nou, bijna 92 jaar. Hij was gevallen in zijn hobbykamer en toen hem bleek dat hij niet meer overeind kon komen was hij de ca 8 meter over de grond gekropen naar de telefoon. Het telefoonnummer van zijn huisarts stond - zei hij desgevraagd - in een klein zwart boekje dat op een tafel in de huiskamer lag. In afwachting van de huisarts vroegen we of hij een kaartje van de verzekering had, want als hij naar het ziekenhuis moest was dat het eerste waar men naar zou vragen. Dat kaartje zat zei hij in de portefeuille die bij dat boekje met het telefoonnummer. De huisarts kwam binnen en bekeek de situatie, ze schatte dat de heup van R. zou zijn beschadigd, er moest een foto van worden genomen. Ze nam contact op met het ziekenhuis en de ambulance en liet een briefje achter waarop zei ze, alle medicijnen stonden die R. gebruikte. Toen ze weg was zei R. dat op die lijst nog één medicijn ontbrak. Hij was kennelijk klaar wakker en helder. De ambulancedienst kwam binnen, R. kreeg een infuus en een pijnstiller. En toen kwam Fred, die verder de begeleiding van R. naar het ziekenhuis op zich nam. Aan het eind van de middag bleek dat R. zijn bovenbeen had gebroken, er zou een heup prothese worden aangebracht. En nog weer later bleek dat de operatie nog dezelfde avond plaatsvond. De volgende dag brachten we R. een bezoekje in het ziekenhuis en troffen daar Fred ook aan. Terwijl Fred ons even alleen liet met R. en ging praten met de verzorging, maakte R. de opmerking dat hij nu toch wel met het laatste stukje bezig was. We spraken het niet tegen. Fred vertelde even later dat R. donderdagmorgen toch even buiten bewustzijn was geweest. En Fred vroeg aan zijn oom of hij, indien zich de situatie voordeed, gereanimeerd wilde worden. Het was een vraag waarmee R. zich kennelijk nog niet had bezig gehouden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten