Vrouwenprobleem

Anneke gebruikt make-up, maar niet erg veel. Daardoor kan ze lange tijd toe met sommige dingen. Bijvoorbeeld met de poederdoos. Ik zeg poederdoos, maar dat is volgens Anneke niet juist. Het is een rond doosje dat als je het opent klapt in de ene helft een spiegeltje heeft en in de andere helft een bakje met samengeperste poeder en een kwastje. Als dat kwastje nu geen kwastje maar een kussentje was geweest... Maar goed, nu Anneke haar linkerbeen niet kan gebruiken, besloot ik op pad te gaan en iets nieuws te gaan halen. Na enig overwegen kwam ik bij het Kruidvat. Er stond een meisje make-up artikelen te sorteren dus ik vroeg haar of ze zoiets had met poeder van dezelfde kleur - ik liet haar mijn poederdoos zien. Ze verwees me naar de make-up afdeling, waar iemand me wel verder zou helpen. Op de make-up afdeling was niemand dus ik keek eerst maar eens of er iets was dat leek op mijn doos, maar aarzelde de verschillende verpakkingen open te maken. Toen ik alle personeel had ingeschakeld, kwam het meisje dat me in eerste instantie had doorverwezen me helpen. Maar ze had geen doosje, of ze had geen doosje in de goede kleur. In ieder geval ze verwees me naar de Hema, want die had ook een make-up afdeling. Bij de Hema was ik gauw klaar. Bij het Kruidvat had ik inmiddels zoveel ervaring opgedaan dat het duidelijk was dat de Hema me niet kon helpen. Ondertussen was ik ICI-Paris gepasseerd, daar moesten ze toch wel zoiets hebben. Het meisje dat me daar na enig wachten hielp, constateerde in de eerste plaats dat ze het merk van mijn poederdoos niet (meer) voerden. Maar ze ging vervolgens vol vertrouwen op zoek naar een make-up van de goede kleur. Voor mij altijd een hachelijke zaak,want ik ben in zekere mate kleurenblind, dus ik moet vertrouwen op het onderscheidingsvermogen van mijn verkoopster. Die kwam na enig zoeken bij een stelling waarin een poeder lag van minstens ongeveer de goede kleur. En toen gebeurde er iets wonderlijks. Je verwacht eigenlijk dat de verkoopster een lege poederdoos pakt en daarin de gevonden kleur poeder deponeert. Doos uit de ene kast en poeder uit de andere kast en klaar is Kees. Een beetje handige verkoopster slaagt er in het zo te verkopen dat de consument de poeder in de doos doet. Maar zo werkt het niet. Blijkbaar worden poederdoos en kleur als een geheel met elkaar verkocht. En toevallig had men die combinatie niet in huis. Een inefficiënte en dure werkwijze. Het maakt in ieder geval duidelijk waarom vrouwen moeite hebben de juiste make-up te vinden. Ik ging onverrichter zake weer naar huis.