Longontsteking werkt toch wat meer door dan aanvankelijk leek. Het is nu een goede week na de antibiotica en ik heb nog het gevoel dat ik wel erg slap ben. Inmiddels zijn we weer thuis in Nederland, na drie weken in Florida waar het weer wel uitzonderlijk warm was. De temperatuur daalde dan ook wat tegen dat we weer weg gingen. Het vliegveld van West Palm Beach is nog geen half uur rijden vanaf Betty en Freerk. En ons vliegtuig ging pas om tien over vier. Het was dus nog een ontspannen vrijdag, waarbij we op ons gemak de koffers konden pakken en voor de laatste maal de e-mails bekijken. Nadat we van Betty en Freerk op het vliegveld afscheid hadden genomen moesten we weer door de veiligheidspoortjes. Het is zoeken naar een evenwicht. Je weet dat je je nagenoeg helemaal moet uitkleden. Dus wat neem je nog mee naast je handbagage? Na de controle staat iedereen zich dan weer aan te kleden, en zijn spullen bij elkaar te zoeken. Meestal krijgt Anneke een speciale behandeling, omdat haar beide protheses metaal verraden. Maar dit keer was ze haast net zo snel door de controle als ik.
Het vliegtuig was op tijd, vloog door de snel toenemende duisternis naar het noorden, met de wind schuin achter. We waren op tijd in Philadelphia, gingen zonder moeite naar het andere einde van het vliegveld en wachtten daar een uur voor het vervolg. Dat verliep ook zonder problemen: we vertrokken op tijd en kwamen op tijd (10.30) aan. We zaten om 11.13 in onze auto en waren tegen half een thuis. Het was een afstand die ik nog net kon rijden zonder in slaap te vallen.
We hadden de jas nog maar net uitgetrokken toen de telefoon ging... Een zeer trieste boodschap.
Goed, jij thuis terug ben.
BeantwoordenVerwijderen