De dag na de superbowl

De verwachting was dat in de wedstrijd van de Patriots tegen de Falcons ongeveer 59 punten zouden worden gescoord met de Patriots algemeen favoriet.  Maar daar zag het eigenlijk vooralsnog niet naar uit. Vlak voor het einde van het eerste kwartier stonden de Falcons voor met 20 tegen 0. Goed voor mij want  in de loterij zou ik bij die score winnen. Er waren nog 3 seconden te gaan toen de Patriots hun eerste punten kregen: 28-2, weg prijs.
Het hele gezelschap was voor voor de Falcons, hoewel niemand daarmee eigenlijk een relatie had. Er was een uitzondering: Joyce kwam net als de Patriots uit New England. Haar sympathie lag bij de Patriots.
Voor haar was er op dat moment nog niet veel te juichen. Een groot deel van het gezelschap stond ondertussen slechts zo nu en dan naar het spel op de tv te kijken, er werd voornamelijk gepraat, gedronken en gegeten. In dit overwegend democratisch gezelschap kreeg ik verschillende malen te horen dat het niet goed ging met de VS.
Maar zie het spel kantelde en terwijl in de tweede helft de Falcons enkele dodelijke maakten kwamen de Patriots nu pas op dreef. Aan het eind van de speeltijd was de stand gelijk. In de verlenging maakten de Patriots het uit. Joyce was de enige die voluit juichte.
Na de wedstrijd was het bezoek eigenlijk binnen een kwartier verdwenen.
Wij zaten met de restanten. Nog wat wings, cuopcakes,salades, chips etc. Om half twaalf was alles weer normaal en vanmorgen herinnerden eigenlijk alleen de ballonnen en de cupcakes nog aan het feest.
Het was mooi weer zo op maandag morgen uitkijkend op het terras. Freerk genoot van een voor hem zelden voorkomende rust. We brachten de geleende tafel terug en een stapel platholders. Rijdend door de buurt waar de platholders thuishoorden zagen huizen met en huizen zonde Amerikaanse vlag. Freerk veronderstelde dat het Presidentsday was. Zou je aan de hand van de vlaggen het aantal Republikeinen kunnen tellen?
Rond elf uur werd de rust verstoord. Er was een computercrash en Freerk moest aan het werk.
Tegen half twaalf besloten we maar te beginnen aan de lunch om daarna op weg te gaan voor de 2,5 uur durende rit naar Sanford.
Onze vakantie zat erop.