Na de verbouwing van onze liften voegden we aan de uitrusting een eenvoudig mededelingenbordje toe. Dat bordje werd geleverd met een viltstift en vier magneetjes. Mijn verwachting was dat de viltstift tot een tamelijk slordige uiteenzetting van kreten en uitroepen (grafitti) zou kunnen leiden. Die hielden we dus zorgvuldig buiten de lift. Van de magneetjes was te verwachten dat ze na een eenmalig gebruik zouden verdwijnen. Daarom namen we de magneetjes weer in na het gebruik bij de eerste mededelingen (over het onderhoud van de lift). Maar in een gemeenschap als de onze, waarin het gemeenschappelijke met name zit in het gebruik van de lift, hebben sommige dingen een eigen leven. De mededeling van liftonderhoud kan verdwijnen zodra de monteur weg is en zie: de monteur verwijderde het papier zelf en liet de magneetjes zitten. Het duurde niet lang of we lieten op de mededelingen bordjes de magneetjes maar zitten. En dat bleek aanleiding tot een nieuwe kunstvorm: hun aanwezigheid vormde voor deze en gene een aardige gelegenheid om met de magneetjes te spelen. Het aardige van zo’n liftsituatie is dat iedereen de situatie die hij of zij aantreft als uitgangspunt neemt en in zijn rit naar boven of naar beneden een of meer van de magneten kan verplaatsen. Er ontstaat een discussie op basisniveau in eenvoudige patronen. Niemand zegt iets maar steeds worden de magneetjes verplaatst. Twee magneetjes met een doorzichtige kop en twee kleinere met een blauwe kop. Nu eens vormen ze een rechthoek dan weer een rechte lijn, soms in v-vorm, steeds anders. Je kunt er (zie foto) ook de mascotte hamstertjes van het wk—voetbal aan hangen. En wonder boven wonder de magneetjes blijven in de lift…
Stille creativiteit en eenvoudig vermaak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten