Bij de liftcontrole was gebleken dat een van de snelheidsbegrenzers ver versleten was. Hij moest worden vervangen. Deze week was het zover. Woensdag kreeg ik een telefoontje met de vraag of de monteur de volgende morgen kon komen.Ik had geen bezwaar en het had weinig zin de andere bewoners naar hun mening te vragen. Dus de volgende morgen stond de monteur op de stoep. Hij had een wagentje met materiaal bij zich dat precies in de lift paste. Ik wees hem de weg. Vervolgens vroeg ik hoe lang hij dacht nodig te hebben. Hij hoopte rond half een klaar te zijn. Dat was later dan ik verwacht had. Eigenlijk had ik dat beter de vorige dag kunnen vragen, dan had ik een briefje op kunnen hangen. En had men er rekening mee kunnen houden. Moest ik nu nog een aankondiging ophangen? Misschien toch maar doen al was dat als mosterd na de maaltijd. De mensen die met de lift wilden merkten vanzelf dat hij buiten bedrijf was. Mijn briefje gaf hooguit twee informaties: dat ik wist dat de lift buiten bedrijf was en waarom. Maar ik voel me als lid van de technische commissie een beetje verantwoordelijk. Dus ik hing toch een briefje op en volgde de monteur bij zijn werkzaamheden.
Om half een was hij inderdaad klaar. Bij wijze van controle ging hij met de lift naar beneden en vervolgens weer etage voor etage naar boven om de briefjes lift buiten gebruik weer weg te halen. Alles werkte. Gereedschap en overig materiaal werd in het wagentje geladen en de monteur duwde op de 10e etage het wagentje naar de lift en drukte op de knop om delift op te roepen. Ik stond erbij om mee te gaan naar beneden.
'Het duurt wel lang,' zei de monteur na verloop van tijd. Ik moest dat beamen. Na nog even gewacht te hebben, zocht hij een schroevendraaier klom weer naar boven om de storing die er blijkbaar was te verhelpen. Het wagentje bleef op het portaaltje voor de lift staan en ik ging lunchen. Na de lunch was de storing nog niet verholpen. Een tweede monteur was onderweg. Ik werd een paar keer gebeld dat de lift het niet deed. Maar dat wist ik al.
Toen ik om vijf uur weer boven kwam waren ze nog bezig. Tegen de eerste monteur zei ik dat de storing was begonnen toen we het licht in de machinekamer uit deden; hij zei dat dat wel waar was, maar dat dat er niets mee te maken kon hebben. Maar je weet maar nooit.
De tweede monteur stond opmdat moment met een paar relais in de ene hand en zijn mobiel in de andere. Hij was in overleg met het hoofdkwartier en keek tamelijk wanhopig. Hij haalde nog eens een relais van zijn plaats en zette er een andere in. En daar voor mijn ogen voltrok zich het wonder. De liftmotor schakelde in en de lift begon te bewegen. De storing was verholpen. Wat was nu de oorzaak? De monter hield het op een vuil contact. Maar het gebeurde net nadat ik weer binnen was gekomen dus...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten