vrijdag 8 maart 2013

Langs de weg

 

P3090059

Ik vertrok bijtijds vanmorgen met de gehuurde Ford Ka, maar ik was nog niet lang op weg toen ik me afvroeg of ik wel de groene kaart bij me had. Ik stopte aan de Baronielaan en belde de garage. Ja zie de man die me had geholpen. We hebben er niet bij stilgestaan dat u het land zou verlaten. Weet u wat: ik scan hem wel in en dan stuur ik hem per e-mail. Zo gaat dat met de techniek van tegenwoordig.

Ik stond op de Baronielaan tamelijk gunstig want ik bedacht dat ik ook geen apparaatjes voor alcohol testen bij me had. Die moest ik bij de ANWB kunnen krijgen. Bij de Baronielaan om de hoek. Alleen de ANWB is aan her verbouwen. Nou ja, die dingen kan ik vermoedelijk ook wel onderweg bij een benzinepomp krijgen. Ik stelde de TomTom in. Niet dat ik die nodig heb voor deze reis, maar ik vind het niet erg om al die aanwijzingen te krijgen die ik opvolg wanneer ik daarin zin heb. Na de wat trage tocht door de tunnel bij Antwerpen kon ik bij Kalken – onze vertrouwde stopplaats – inderdaad alcoholtesters verkrijgen. Ik besloot in Poperinge te stoppen en te lunchen. Maar na de afslag bij Moorsele begon Bonny aanwijzingen te geven dat ik van de weg af moest en naar links. Dat was vreemd maar ik besloot haar aanwijzingen te volgen. Misschien was er wel een voor mij verborgen weg naar Esquelbecq. Het duurde even, ik was al in Geluveld, toen ik zag dat Bonny bezig was met een demo traject. Het bleek dat het contact met de sigarenaansteker niet goed was. Op de een of andere manier was Bonnie in de war geraakt. Toen ze weer wist waar we heen moesten duurde het niet lang of we waren weer op de vertrouwde weg om Ieper naar Poperinge. De weg naar het centrum was gedeeltelijk geblokkeerd door de kinderoptocht die juist werd opgesteld en door prins Carnaval met zijn gevolg. Uiteindelijk kwam ik voor de lunch in Watou, vlak tegen de Franse grens. In het Ovenhuis nam ik een croque ovenhuis. De croque bleek van plaatbrood een 30 centimeter in diameter: een volledige maaltijd…

Ik trof Georges bezig met het voorbereiden van het eten. Samen gingen we naar het huis van Richard en Céline, waar Benna vanuit haar werk rechtstreeks heen zou gaan. En daar moest een foto gemaakt worden van vier generaties. twee maal vader dochter. Ik heb wel eens vaker zo’n foto gezien, bijv. van oude Opoe, Opoe, Moeder en Gees, maar dat zag er tamelijk plechtig uit. Die kans kreeg ik met Been in de buurt niet…   

Geen opmerkingen:

Een reactie posten