In ons dorp hebben twee huizen nieuwe bewoners gekregen. In beide gevallen stond er vrij veel druk op de verhuizing. De ene verhuizing moest eigenlijk voor 1 november plaatsvinden (het werd de negende) en de andere op de twaalfde. Maar in beide gevallen moest er toch ook wat veranderd worden aan de inrichting, zodat het de afgelopen weken een gaan en komen was van werklieden onder aanvoering van hun aannemer. Tja en toen ging de aannemer iets te ver. Het bleek dat de oude afvoer van de badkamer moest worden vervangen. Hij moest worden los gehakt uit het omringende beton. Een klapje teveel en toen keek hij in de badkamer van de onderbuurman. Het was natuurlijk niet zo bedoeld. Een ongelukje eigenlijk. De buurman toonde zich allerminst blij. Maar wat voor hem de deur dicht deed was het water dat een paar uur later tegen zijn huiskamer raam aan spatte: een medewerker van de aannemer spoelde volijverig het balkon schoon.
De spanning liep merkbaar op. De nieuwe bewoonster bood haar excuses aan en de aannemer maakte gauw de vloer dicht.
Toen ik haar later sprak, vertelde de nieuwe bewoonster dat ze bij de ingang iemand was tegen gekomen die haar had gevraagd waar ze moest zijn. Op haar antwoord: op zes, was de reactie: oh, met dat gat in de badkamer. Zo gaat dat in een dorp je hoeft je meteen niet meer voor te stellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten