zaterdag 17 juli 2010

Kerken

Als we naar Benna gaan kiezen we meestal een route die vanaf Poperinghe via binnenwegen naar Esquelbecq leidt. We passeren dan St Jan ter Biezen, Wattou, Houtkerque, Herzeele en Wormhout, allemaal kleine dorpjes met hun eigen kerk. Deze keer kreeg ik weer een idee. Je zou er een project(je) van kunnen maken: een verzameling foto's van de kerkjes in dit gebied. Vandaar dat we vanmorgen tegen elf uur in de auto zaten en koers zetten naar Ledringhem en vandaar naar Zermezeele, etc., kerkjes met niet veel bijzonders, een meestal korte toren en een kerkhof aan de voet van de kerk. In Ochtezeele, een plakette in de muur van de kerk dat in dat dorp een heemkundige was geboren. Het bijzondere van de plakette was dat hij in het Nederlands was gesteld. Alle kerken waren echter gesloten. In Arnèke vonden we dat het tijd was voor de lunch en daarvoor trokken we naar Cassel. We zetten onze auto bij de kerk en liepen naar restaurant Le Sauvage, dat een salle panoramique had, vanuit die zaal hadden we inderdaad een prachtig uitzicht over het dal. Maar het aantal gasten was klein: buiten ons was er nog één paar: een man die constant op een moppertoon zat te praten en zijn onverstoorbaren partner. De man bestelde een gigot d'Agneau, maar toen die kwam bleek dat hij niet goed was; de gigot werd terug gestuurd naar de keuken. Dat gebeurde ook met de tweede. Een curieuze vertoning. Naderhand bleek dat het restaurant de Gigot op zondag in een speciale vorm gesneden werd opgediend. De man had daarover van te voren gebeld, maar het restaurant had kennelijk aangegeven dat zaterdag niet zondag was en dat de speciale Gigot dus niet zou worden opgediend. Hij werd ook niet oggedien. De man had zijn autoriteit wellicht wat overschat. Nu weigerde hij te eten en liep het restaurant uit, terwijl zijn partner onverstoorbaar haar maaltijd nuttigde.
Le Sauvage was in de 1e wereldoorlog gedurende enige tijd het hoofdkwartier van maarschalk Foch. Voordie tijd was het een soort kostschool geweest voor meisjes. Het leek me typisch de ruimte waar een maarschalk zich op zijn gemak zou voelen.
Na onze uitgebreide lunch gingen we verder via Steenvoorde, Houtkerque en Herzeele. Toen had ik voor één dag wel genoeg hallenkerken gezien.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten