Duurzaam

Vandaag een tochtje naar Zutphen voor een bezoekje aan een oude vriendin. Oud gaat in dit geval niet direct over de leeftijd maar over de duur van de vriendschap, al wordt zij al net als wij er niet jonger op. Ze heeft het in haar leven niet zo gemakkelijk gehad. En de laatste jaren heeft ze te kampen met een aantal fysieke problemen. Ze heeft een nieuwe knie en dat ging helemaal goed, alleen na verloop van tijd kreeg ze veel pijn en het enige wat de specialist kon uitbrengen was dat het niet aan de knie lag. Een tamelijk onbevredigend antwoord. Het gesprek liep door en ik luisterde maar ik moest voor me zelf vast stellen, dat hoewel ik het hele verhaal volgde, ik na drie minuten niet meer wist wat ze had gezegd, wel dat het over haar zelf ging en hoeveel baat ze had bij de osteopaat. Na de middag een tweede bezoekje in Velp. Opnieuw een alleenstaande vrouw, 15 jaar ouder dan de eerste, een oud familielid. Ze zit in een rolstoel en toen we aankwamen zat ze bij de hersengymnastiek in het zorgcentrum waar ze woont. Toen ze ons zag onderbrak ze de bijeenkomst en nam ze ons mee naar haar kamer. Met haar rolstoel manoeuvrerend in haar keukentje zette ze thee. Ze vroeg ondertussen hoe het met ons ging. Ook deze vrouw heeft geen gemakkelijk leven gehad, maar haar eigen ongemakken kwamen niet aan de orde. Ze volgde met aandacht de wereld om haar heen. Twee vrouwen, een opmerkelijk contrast. Terug in Breda besloten we een hapje te gaan eten in een restaurant dat de laatste jaren een aantal malen van eigenaar is veranderd en sinds kort een nieuwe start heeft gemaakt. Op de kaart stond tonijn (duurzaam gevangen)..., een kwalificatie die tot nadenken stemt, temeer omdat deze aanduiding niet bij de andere visgerechten stond. Waren die vissen niet duurzaam gevangen? Betekende dat dat ze nog weer zouden kunnen ontsnappen? We vroegen het aan de dame die ons bediende. Zij vertelde dat de duurzaamheid zat in de manier waarop de vis werd gevangen, n.l. met een haakje i.p.v met een net. Want in een net werd de vis over de zeebodem gesleept en was dan aan alle kanten beschadigd en voorzien van beurse plekken voor hij boven water kwam. Ik twijfelde en ging voor de heilbot waarvan de dame op dat moment niet zeker wist of hij duurzaam gevangen was, maar ze zou het telefonisch navragen. Het resultaat was voorspelbaar: ook de heilbot was duurzaam gevangen. Een geruststellende mededeling, want stel je voor dat hij verdween tussen de keuken en de tafel. En toch... toen ik de heilbot op had had ik het gevoel dat er weinig duurzaams meer aan was.