vrijdag 21 juli 2017

Onbedoelde gevolgen

Het heeft naar alle waarschijnlijkheid niets met elkaar te maken. Het bericht van vanmorgen dat Fort Oranje in een maand tijd en na de overname door de gemeente Zundert plotseling tweemaal zoveel bewoners heeft, maar toch kon ik niet verhinderen dat mij gedachten even terug gingen naar een andere gebeurtenis uit 2004 die van het volle aquarium.
De camping Fort oranje is al jaren een doorn in het oog van de gemeente. Het zou een broedplaats zijn van criminaliteit en het onderhoud zou daar al jaren verwaarloosd zijn. Ten einde raad besloot de gemeente dit jaar het beheer over de camping geheel over te nemen, teneinde de camping te kunnen sluiten en op die manier de zaak te saneren. Voor de zeshonderd bewoners zou alternatieve woonruimte worden geregeld.
Tja, en daarmee kwamen de bewoners van Fort Oranje met prioriteit op de lijst van woningzoekenden. Binnen die groep kregen de gezinnen met kinderen nog weer voorrang. Vermoedelijk wilden wel meer mensen met prioriteit op die lijst komen en kennelijk is de solidariteit in de gemeenschap die de camping bevolkt wel zo groot dat men plotseling ook bereid is de kinderen te delen. Het effect is interessant: het bericht van vanmorgen hield in dat de bevolking van de camping da afgelopen maand is verdubbeld. zodat de gemeente nu voor twaalfhonderd inwoners een onderkomen moet zien te vinden, terwijl bovendien het aantal gezinnen met kinderen blijkt te zijn gegroeid: kinderen worden blijkbaar verdeeld over de beschikbare caravans.
Zoals gezegd het heeft er naar alle waarschijnlijkheid helemaal niet mee te maken. In 2004 overleed mijn goede vriend Wouter. Wouter had zijn liefde voor de natuur o.m. uitgedrukt in het bezit en dus beheer van een flink aquarium. Ik denk dat het aquarium wel een meter lang was (en de overige afmetingen waren navenant). Wouter had voor het verversen van het water van het aquarium een ingenieuze installatie aangelegd, die uitkwam op het toilet een verdieping lager. De laatste jaren van zijn leven werd het onderhoud wat belemmerd doordat hij met een herseninfarct ook een belangrijk deel van zijn kennis was kwijtgeraakt. Ook de kennis van de installatie die hij had ontworpen. Na zijn dood zat zijn vrouw - die de liefde voor het aquarium niet deelde - met een probleem. Wat te doen met de vissen en hoe van het aquarium af te komen. Ze besloot in ieder geval maar te beginnen met het voeren van de vissen te stoppen in de hoop dat dan de vissen door voedselgebrek elkaar zouden opeten en uiteindelijk overlijden. En omdat er nog heel wat te regelen viel duurde het enige tijd voor ze weer naar dat aquarium ging kijken. Tot haar grote verbazing was het water bevolkt door een grote hoeveelheid jonge visjes een ware explosie van vis. De verklaring van deze wonderbare visvermenigvuldiging is voor mij wat minder eenvoudig dan die van de plotselinge bevolkingsgroei op Fort Oranje.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten