Het is de dag van de Superbowlparty. Dat betekent dat alles aan de kant moet en schoon voor de party begint. Daar hoort ook de patio bij. Nu is de patio aan het begin van ons verblijf voorzien van een nieuwe deklaag. Het blijkt dat deze deklaag waterafstotend werkt. Daardoor wordt de patio niet nat maar blijven de waterdruppels na het schoonspuiten ook als waterdruppels op het terras liggen. Dat droogt ook in de temperatuur van boven de twintig gisteren maar heel langzaam. Vanmorgen lag dus de patio er min of meer bij zoals hij gisteravond was achtergelaten: een plat vlak met plasjes water.
Hoe krijg je die weg?
Gelukkig is er een wisser - weliswaar niet direct voor dit soort oppervlakte, maar alleszins bruikbaar.
Het doet je denken: zijn er geen alternatieve mogelijkheden.
Je zou het water er af kunnen blazen met de slang bijv. van een stofzuiger andersom gebruikt (de stofzak er uit halen!),
of een stofzuiger gebruiken die ook water kan opzuigen. We hadden er zo een in Teteringen. Zwaar maar bruikbaar.
En tenslotte zou je er een waterzuigende robot op los kunnen laten. Deze laatste mogeelijkheid leidt tot speculatie. Freerk ziet het al gebeuren - er is immers geen afscheiding langs het zwembad - de robot die over de rand van het zwembad kiepert en dan gewoon door blijft zuigen. Het hele zwembad leeg, en als je thuis komt staat de robot op de bodem van het zwembad nog wat na te gorgelen.
We zijn het met elkaar eens: de vraag die rijst : waar blijft het water?
Het geheel doet even denken aan de Mythbusters die dit soort situaties op uitvoerbaarheid testen. Maar wellicht nog meer aan de baron van Munchhausen. Die bereikte immers - achtervolgd door het Turkse leger - nog net de poorten van Wenen die bezig waren te sluiten. De poort werd in mijn beleving afgesloten door een vallend hek of valdeur. De baron reed door tot aan de fontein midden in de stad en liet zijn paard daar drinken. Het paard bleef maar drinken. Tot de baron eens achterom keek en zag dat de achterste helft van zijn paard buiten de poort was achtergebleven. De valdeur had zijn paard doormidden gesneden. In de haast had de baron daar niets van gemerkt. Ik zie nog de tekening van het gebeuren voor me.
Maar ach dat zijn de verhalen van vroeger.
Nu probeer ik het terras maar met de wisser in de hand droog te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten