zondag 19 juni 2016

Voorbereiding

Boodschappen doen voor ons huishouden levert weinig moeilijkheden op. Ik doe het alle weken. Maar vlak voor we met vakantie gaan is het doen van boodschappen niet vanzelfsprekend. We hebben maar een paar artikelen nodig: het lijstje is kort en ongewoon. En sommige dingen op mijn lijstje kunnen eigenlijk ook wel wachten tot na de vakantie.
Als ik bij de schoonmaakartikelen sta en zoek naar een fles Cif die altijd geel was, komt er een dame van zekere leeftijd naast me staan.
'Waar hebben ze de ...' , ze begint te mopperen dat alle artikelen steeds weer ergens anders staan. Eigenlijk zijn ze nergens terug te vinden.
Ik hoor haar aan en geef haar gelijk. Eigenlijk zouden de supermarkten hun artikelen altijd op dezelfde plaats moeten zetten, de fabrikanten alle verpakkingen van de artikelen die ze op de markt brengen steeds gelijk houden. Voor het boodschappen doen zou dat...
Ze onderbreekt de conversatie: zeheeft haar wasmiddel gevonden. Op dat moment zie ik ook de Cif. Is deze groene fles nu de juiste, of moet ik...
' Ach,' zegt ze, 'ik zou hem maar meenemen. Als het niet goed is zeg je geoon dat ze het dan zelf maar moet doen.'
Ze gaat er vanuit dat ik niet zelf het lijstje heb opgesteld.
We lopen verder ieder met zijn eigen lijstje; bij de kassa komen we elkaar weer tegen. Verschillende lijstjes, dezelfde doorlooptijd. Maar nu het ijs gebroken is groeten we elkaar vriendelijk.
Voor haar wordt een nieuwe kassa geopend.

1 opmerking:

  1. Herkenbaar. Bij het boodschappen doen blijkt toch elke keer weer dat we gewoontedieren zijn. Vreselijk vervelend als je al jaren naar dezelfde winkel gaat, en ineens is je favoriete produkt verdwenen. Zo ben ik hier de laatste jaren van ontbijt en lunch veranderd, gebruik ik andere koffie, en schoonmaak middelen. De favoriete thee bestel ik nu via het internet omdat het bij publix niet te krijgen is.
    Is het hier nu beter van geworden? Of alleen maar anders, en duurder?

    BeantwoordenVerwijderen