St. Omer

Ik wil dezer dagen nog wel even naar St. Omer, zei ik.
Nou dan kunnen we dat nu wel doen, was het antwoord.
En zo zaten we drie kwartier later in de auto en richting St. Omer. Kennelijk was daar het eenrichtingsverkeer gewijzigd want we kwamen onbedoeld in een straat terecht waar een groot gebouw open was. Ik kon de auto aan de kant parkeren en we stapten uit.
Het lijkt wel een school, vond Anneke.
Dat bleek juist: We stonden voor het Lycee St Berthin. Het bleek dat het lycee een open dag had georganiseerd. We liepen naar binnen, zeiden dat we belangstellende toeristen waren en konden verder het hele gebouw door, vier etages hoog. We zagen de klaslokalen voor wiskunde, voor de talen, voor de huiswerk ondersteuning, etc. De overheersende indruk was dat het een oude school was. De gangen smal (smaller naar mijn herinnering die van de HBS waar ik zelf heb gezeten en dat was een gebouw uit 1904), de trappen versleten. In een van de lokalen stond een viertal computers die de indruk maakten uit de jaren '90 te stammen. Het gebouw leek aan een opknapbeurt toe.
Op de bovenste etage was een lokaal BDI; de docente die hier stond legde ons uit dat studenten hier werkstukken konden maken en daarvoor de informatie konden opzoeken op de ouderwetse manier door boeken te raadplegen en notities te maken. Om het internet te raadplegen konden ze eventueel gebruik maken van de computerlokalen om dan hun gegevens verder uit te werken in de ruimte van BDI.
We liepen verder en zagen ook een lokaal waar op een aantal computerschermen een geavanceerd tekenprogramma actief was. Voor de klas hing een e-scherm.
In de school is ook een internaat voor ca 50 leerlingen. Kamers voor vier personen. Het internaat is in 2012 opnieuw in gebruik genomen, nu voor jongens en meisjes. De vernieuwing gaat kennelijk stapsgewijs.
Voor 1€ konden we een stuk taart krijgen van een verlegen en onwennige leerling: de opbrengst was bestemd voor de schoolreis naar Spanje.

Uiteindelijk slaagden we erin de auto vlak bij het centrum te parkeren. Inmiddels was het lunch tijd geworden en doken we de '3 kalders'  (les trois caves) in; we kregen veel te veel te eten voor ons geld.
Nademaal bleek dat de VVV was verhuisd naar een pand dat een prachtig uitzicht bood op de enorme kathedraal, waar een van de vele kruisafnames van Rubens hangt. Er hangt ook een lijst met bisschoppen van Terwaan: in 639 kwam hier Audemar (Omer) nadat de post 80 jaar niet bezet was geweest. En met Audemar begon ook de geschiedenis van St Omer dat naar hem is genoemd.