dinsdag 11 november 2014

Cruise

De idee van een cruise met zijn vieren zweefde al lang door onze vakantieplannen voor Florida. Ditmaal had Betty inderdaad een reservering gedaan. We zouden in vier dagen vanuit Fort Lauderdale naar Cozumel heen en terug reizen. In Fort Lauderdale - ongeveer halverwege Palm Beach Gardens en Miami  waren we al eens aangekomen. Op die gedenkwaardige reis in 2004. We kwamen aan toen orkaan Frances juist voorbij was geraasd en we een groot deel van onze tocht naar het noorden door een verwoest landschap reden. En Cozumel is een eilandje voor de oost kust van Yucatan in Mexico, Een echte zeereis dus, die herinneringen oproept. Herinneringen aan lang geleden. Hoe hard varen schepen tegenwoordig? Zou ik een blik in de machinekamer kunnen werpen?
Als we de kade in Fort Lauderdale verlaten maken we een bocht over stuurboord en varen meteen de Atlantische Oceaan op. Het is mooi stil weer en van de verwachte kou uit het noorden is voorlopig nog niets te merken. De eerste actie is die van de rampen oefening. De Caribbean Princess is een grote boot en de rampenoefening vindt plaats in groepen. Iedereen vindt de plaats van zijn oefening op de deur van zijn hut. We moeten naar dek 7. Bij wijze van oefening lopen Anneke en ik de trappen af. Het is goed om te weten waar je bent. De oefening bestaat uit het uitvoeren van de opdracht naar onze verzamelplaats te komen en ons reddingsvest uit te proberen.
Na de oefening was het langzamerhand tijd om te eten. Onze tafel en de etenstijd staan op het pasje dat we verder kunnen gebruiken zowel als sleutel van onze hut als als creditcard om al onze uitgaven te betalen.
In afwachting van de klok van 8, het moment waarop we aan tafel kunnen, vinden we een plek in het wheelhouse om een drankje tot ons te nemen. In the Wheelhouse worden we opgevangen door Geraldine, die ons uitlegt waarom de inwoners van de Philipijnen hier in grote getale aan boord zijn: ze staan bekend om hun grote gaven als verzorgster(er). Eigenlijk heb ik dat altijd al geweten. Iedere keer als de ontwikkelingen in de zorg in Nederland aan de orde komen roep ik iets van: ik wil een Philipijnse verzorgster.
Geleidelijk wordt het duidelijk dat deze reis vooral zal bestaan uit eten en drinken en dat het liefst in grote hoeveelheden. De keus is dan ook zeer verleidelijk en uitgebreid en hoeft niet afzonderlijk betaald te worden. Het is lang geleden dat ik aan tafel schuivend iemand tegenkwam die mijn servet op mijn schoot drapeerde. Hier gebeurt dat.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten