St Jacques

De église St Jacques in Dieppe is tamelijk oud. Men schijnt al in 1144 begonnen te zijn met de bouw in de toen zeer moderne gotische stijl. Hij werd gewijd aan St. Jacques, de man van de bedevaarten. St Jacques is dan ook afgebeeld tussen de beide toegangsdeuren, compleet met gespleten baard en met de schelp die ik zo goed ken van de Shell in zijn hoed. Dieppe was dan ook het punt op het vasteland vanwaar de Engelse boetelingen hun pelgrimstocht begonnen.
Maar in het noorden van Frankrijk zijn er maar weinig plaatsen aan het oorlogsgeweld ontkomen. Ook Dieppe niet. (Overigens de naam Dieppe betekent inderdaad diep). Een van de spectaculaire gebeurtenissen was de oorlog tussen Engeland en Frankrijk vlak na de glorious revolution van 1688 (u weet wel toen Willem 3 koning werd van Engeland en de Nederlanden eindelijk een bondgenoot hadden in Engeland. In 1694 viel een vloot Dieppe aan en vanuit zee was de toren van de église St Jaques goed te zien en te gebruiken als doelwit.
Later, veel later lag Dieppe maar een boogscheut af van de stranden in Normandië waar op D-day de bevrijding van West-Europa begon. De plaats kreeg zijn deel mee van die bevrijding. De kerk van St Jacques staat er nu nog steeds, de toren ziet er een beetje gehavend uit. Maar het lijkt weinig waarschijnlijk dat de biechtstoel die we tegen kwamen in een van de kapellen zijn schade heeft opgelopen tijdens een van de vele oorlogen in dit gebied.

Misschien was deze schade wel het gevolg van een zeer emotionele biecht.zo'n biecht waarbij de biechtvader in pure wanhoop over zoveel slechtheid van de biechteling zijn vuist door de wand heen steekt, of zo'n biecht waarbij de biechteling uit woede over de penitentie probeert de biechtvader door de wand heen te trekken.
Maar misschien was het wel veel prozaïscher en was de biechtstoel tijdens een verhuizing gevallen op de punt van een verhuiskist.
Je weet maar nooit.