Ochtendritueel

Als ik na mijn ontbijt bij Benna binnenstap zit zij zoals gewoonlijk aan de thee en leest een boek op haar e-reader. Als ze me ziet zegt ze: ah, ik zal meteen koffie zetten. En inderdaad ze staat op en als ze na enige ogenblikken terugkomt klinkt uit de keuken het vertrouwde gepruttel van een koffiezetapparaat. Mijn komst is ondertussen niet onopgemerkt gebleven: Benjee en Gavroche verdringen zich om mijn aandacht. Gavroche zal dat trouwens niet doen zonder zijn speciale speeltje: een knoop van touw. Dat speeltje zoekt hij al op als hij me door de glazendeur ziet aankomen. Dat hij geaaid wil worden vind ik tot daar aan toe, maar dat hij daarbij voortdurend zijn voorpoot op mijn dij legt hinderlijk. Niet alleen dat die poot gebruikelijk vuil is, maar ook, omdat, als ik het toesta hij dat opvat als een uitnodiging om verder te gaan en met beide poten op mijn schoot komt en zijn kop in de richting van mijn gezicht beweegt om zijn aanhankelijkheid met zijn tong te belijden. Dat hindert mij bij het lezen en Gavroche is een flinke hond. Nog niet zo groot dat hij zijn kop op tafel kan leggen, maar veel scheelt het niet. Zijn omvang maakt dat het wat moeite kost om hem van me af te houden. Benjee staat ondertussen te blaffen dat hij ook geaaid moet worden. Maar na verloop van tijd lukt het toch om ze beide te kalmeren. Dan zijn zowel Benjee als Gavroche weer aan mijn aanwezigheid gewend en gaan ze zich bezig houden met hun eigen bezigheden die voornamelijk bestaan uit slapen naar het schijnt.
Inmiddels is de koffie klaar en onder het genot van de koffie lezen Benna en ik verder in onze eigen literatuur. Wat een rust. Maar niet voor lang want dan beginnen Benjee en Gavroche plotseling te blaffen. Zij hebben geregistreerd dat er boven iemand in beweging is gekomen. Inderdaad Georges komt beneden. De beide honden zijn inmiddels in een oorverdovend geblaf uitgebarsten. Daartegen helpt ook de interventie van Benna niet. Hier moet Georges zelf optreden.
Georges slaagt er in om de honden te kalmeren, maar ziet dan dat er voor de buitendeur een kat staat te wachten: White wil naar binnen. Als Georges de deur opent rent Benjee gauw naar buiten. Hij komt weer terug na een desbetreffende opdracht en Georges doet de deur weer dicht. Op dat moment heeft de kat Brigitte zitten wachten om te melden dat ze naar binnen wil. Georges laat ook haar binnen en sluit de deur weer. Niet voor lang want ondertussen komt Garfield op zijn dooie gemak aan gelopen. Ook hij wil naar binnen. En Georges doet de deur opnieuw open. De katten gaan onderweg naar de keuken voor hun eten en Georges gaat zitten. Dat is het moment voor Gavroche en Benjee. Zij klimmen bij hem op schoot en krijgen hun dagelijkse knuffel. De dag is begonnen.