Botten en benen

Sommige mensen hebben betere botten dan andere. Dat die van Anneke niet van vooroorlogse kwaliteit zijn hebben we al geconstateerd, maar ze is dan ook een oorlogskindje. Voor mensen met botten van die kwaliteit is het beste maar dat ze niet vallen. Dat bleek al bij mijn broer Freerk die zijn eerste arm brak in 1945 en dat was mijn schuld. Want we waren aan het stoeien zoals we bijna dagelijks deden en ik zou hem een trucje leren om zijn tegenstander op de grond te werken. Het trucje werkte, want Freerk kwam op de grond terecht en brak zijn arm. Ook in zijn latere leven heeft hij regelmatig blijk gegeven over botten te beschikken van marginale kwaliteit. De eerste keer dat we er bij Anneke mee te maken kregen was in 1975, toen ze na een vakantie in Les Landes last bleek te hebben van wat ze later noemde startpijnen. Het laconieke commentaar van chirurg dr. Smithuis was: Oh, dat is artrose, daar is niets aan te doen. Onze huisarts, geconfronteerd met dat vonnis, vond dat Anneke toch wel kon proberen wat kalk in te nemen. Baatte het niet, het zou ook niet schaden. Die kuur hield na verloop van tijd zonder resultaat op. Kalk wordt op die manier niet of nauwelijks opgenomen. En dus volgde in begin 1984 de eerste operatie: Mac Murray werd hij genoemd. Toevallig vrijwel gelijktijdig met de behandeling van een gebroken heup van broer Freerk. Artrose openbaart zich met name in de gewrichten en heeft te maken met de kalkhuishouding van het kraakbeen. Er is vooralsnog geen kruid tegen gewassen, maar doet zich vooral voor bij mensen ouder dan de 35 jaar die Anneke toen had. Bij de breuk van afgelopen week ging het echter om osteoporose, en dat, zei onze dokter, is heel iets anders. Osteoporose ontstaat door ontkalking van het bot waardoor de structuur van het been verandert - en vooral slechter wordt. Als ik het goed begrijp veroorzaakt artrose vooral pijn in de gewrichten en breek je gemakkelijker je been als gevolg van osteoporose. Onze huisarts stelt nu voor een behandeling met vitamine D en kalk. Tja...