Onaf

De kalender voor dit jaar nadert zijn einde. De scheurkalender bevat nog slechts enkele blaadjes. Als het weer het toelaat deze dagen kun je zelfs zien dat de dagen weer langer worden. Als we even terugkijken naar de belevenissen van de afgelopen maanden in ons dorp blijven een paar dingen onopgelost.
Daar is in de eerste plaats het geluid van mevr. A. Nadat we de loodgieter ernaar hadden laten kijken en mogelijk trillende pijpen hadden laten scheiden, was het minder, zei mevr A. maar het was niet weg. Maar toen begon de vakantie en ze besloot het even af te wachten. En iedere keer als ik haar tegenkwam meldde ze de situatie. Het geluid was niet weg, maar het was dragelijk. Die mededeling hield een zekere dreiging in. Als het geluid zich weer voordeed - of als ze er weer last van kreeg, twee verschillende dingen - zou ik het horen. Bijzonderheid is dat alleen zij er last van heeft. Is haar gehoor uitzonderlijk scherp? Of haar hinderdrempel bijzonder laag?
Tot haar voordeel moet worden vastgesteld dat ze niet reageert op de geluiden die veroorzaakt worden door de herinrichting van enkele van de woningen in ons straatje.
In de tweede plaats de vliegen van mevr B. aan het eind van de straat en tegenover meneer R. Mevr. B. heb ik niet meer horen klagen over de vliegen, maar meneer R. was niet tevreden. Ook na de drastische aanval met speciale chemische middelen bleef hij last houden. Ik was er al niet helemaal gerust op. Want om de reparatie aan de lift mogelijk te maken had ik de chemicaliën weg gehaald en daarna geconstateerd dat er nog steeds vliegen waren. Volgens R. kwamen ze van buiten, maar met buitentemperaturen lager dan tien graden worden de in Nederland inheemse insecten zo traag dat ze zich buiten niet vertonen. Meneer R. dreigt ondertussen met maatregelen. Maar hij heeft een probleem. Eigenlijk woont hij in een enclave. Hij huurt van een andere eigenaar en hij behoort niet tot onze vereniging.
De vliegen moeten even wachten tot in het nieuwe jaar. Een nieuw jaar en het start met een oud probleem.