Na mijn uiterst korte vliegtocht zondag restte ons nog een soort verplichting. Betty had aangegeven dat er een kunstmarkt zou zijn in Abacoa en Anneke en ik hadden vrijdag al kaartjes gekocht in de Gardens Mall, één van de weinige dingen waarvoor ik toen de energie op kon brengen. Maar nu zaten we met de kaartjes en voelden we ons min of meer verplicht ze ook te gebruiken. Dus zondagmiddag gingen we met de auto naar het parkeerterrein van Dwyers Highschool, dat eigenlijk hier vlak bij is. Maar wat heet vlakbij: naar schatting is het hek dat toegang geeft tot Magnolia Bay, ongeveer een halve mijl hiervandaan (ca 800 m). Vanaf die ingang tot aan Dwyers High School is mogelijk net zoiets. Vandaar naar Donald Ross Road en verder naar Central Boulevard waar de toegang tot de Artigraf was is denk ik nog eens anderhalf tot twee mijl, zodat al met al we een kilometer of zes, mogelijk 7 van de kunstmarkt af zaten. Vanaf Dwyers High School werden we met een shuttlebusje naar de kunstmarkt gebracht. De kunstmarkt was wat het woord zegt: een lange straat met stalletjes naast elkaar, waar verschillende vormen van kunst- resp. handvaardigheid ten toon werden gesteld en te koop aangeboden. Verschillende vormen variërend van schilderwerk, geborduurde foto's, glaswerk tot staalconstructies. Genoeg om een nieuw huis op een aardige manier opnieuw te decoreren; het was alleen jammer dat wij geen nieuw huis hadden. Meest imponerend vond ik zelf het breiwerk van krantenpapier. Imponerend door het geduld en het uithoudingsvermogen van de maakster die toch haar kluwens krantenpapier moest maken van in strookjes papier van ongeveer 6 millimeter breed. De strookjes werden al breiend met elkaar verbonden. Echt een karweitje voor de lange winteravonden.
We hadden een dergelijk kunstmarkt al eens eerder gezien in één van de plaatsen hier langs de kust. Maar uiteindelijk raakten we erop uitgekeken omdat er niets was waar we naar opzoek waren.
We hadden ook maandag naar deze kunstmarkt kunnen gaan, want maandag was Presidents Day, zoiets als koningingedag, maar dan anders, een dag waarop veel bedrijven gesloten zijn of tenminste minder activiteit ten toon spreiden, maar maandag was een dag waarop mijn energie min of meer tot een dieptepunt was gedaald: we hebben eigenlijk niets gedaan die dag.
Dinsdag was beter en kon ik mijn voornemen ten uitvoer brengen om naar de kapper te gaan. De kapper zit ook in Abacoa onder de naam Supercuts. Ik kwam er verjongd weer vandaan was het oordeel van mijn omgeving. In ieder geval was mijn snor nu weer zo getrimd, dat ik op normale manier koffie kon drinken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten