De reis naar Den haag met het openbaar vervoer is al haast een routinezaak geworden. Met de bus van 8.51 naar het station, en dan met de trein van 9.09 naar Den Haag. Het enige waaraan ik hoef te denken is dat ik in- en uit check met mijn OV-chipkaart. Deze keer kwam ik in de hal van het station aan om negen uur en keek ook min of meer routinematig naar het bord met vertrektijden. Het zou kunnen zijn dat mijn trein van een ander perron zou vertrekken. De intercity van 8.39? Had 30 minuten vertraging stond er achter. Als dat klopte was er niets aan de hand en was ik gewoon op tijd. Toen ik op het perron kwam bleek dat op het (nu nog lege) spoor vanwaar ik moest vertrekken de trein van 8.52 gepland was met ong. 15 min vertraging. Het was 9.02. Enfin even wachten dus. Maar terwijl ik richting kiosk ging om een kop koffie te halen, rolde een trein binnen. En toen ik nog eens keek bleek dat mijn intercity van 8.39 te zijn. Ik stapte in en vroeg aan de jongedame die enigszins slaperig tegen het raam zat op een half lege bank of ik naast haar mocht zitten.
Ja natuurlijk, dat mocht en ze schoof haar tas wat naar zich toe. Ze sliep denk ik nog voor ik me geïnstalleerd had. Toen de trein weer stil stond schrok ze even wakker.
Waar zijn we?
Dit is Dordrecht.
Oh, ze zakte weer terug en was in slaap nog voor de trein weer reed.
In Rotterdam stonden we weer stil. Het meisje sliep nog steeds. Wat nu? het feit dat ze in Dordrecht wakker was geworden leek er op te wijzen dat ze niet naar Den Haag Centraal moest. Ik besloot haar wakker te maken en tikte haar voorzichtig op de schouder. Geen reactie. Nog maar een keer dan. Nu reageerde ze.
We zijn in Rotterdam, zei ik.
Oh, in Rotterdam? Dan moet ik er uit.
Ze pakte haar jas en haar tas en terwijl ze voor me langs naar het gangpad manoeuvreerde zei ze nog: dank u wel. En weg was ze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten