Verandering is lastig

Ik heb een OV-chip kaart. En dat werkt uitstekend. Ik heb geen idee meer wat mijn reizen kost, want alles wordt geregeld via de chip en de automatische afschrijving van mijn rekening. Maar dat draagt bij aan het gevoel te verblijven in een virtuele wereld. Maar we zitten in de overgang van het strippen-systeem naar de OV-chip. En ik heb nog wat strippen die het liefst voor 1 juli moeten worden opgemaakt. Dus deze week ging ik met de bus naar het station en gebruikte één van de drie strippen van € 0,30. Stapte in de trein en dacht er gelukkig aan in te checken. In Den Haag checkte ik netjes uit voor de trein en in voor de tram, bezocht mijn zus in het verpleeghuis. Checkte weer in in de tram en ging naar het station, en checkte weer uit. En toen ging het mis. Ik keek op het station naar de dienstregeling, zag dat ik nog twintig minuten beschikbaar had, wandelde door de kiosk, nam nog een kop koffie en besteeg in gedachten het perron. Ik begon te lezen in het interessante maar moeilijke boek dat ik bij me had en stapte min of meer in gedachten in de trein. De trein was op tijd - zoals wel vaker gebeurt - en reed weg. Op dat moment besefte ik dat ik vergeten had in te checken. Er was vooralsnog geen controle. Ik stapte in Delft uit checkte in en stapte in de volgende trein (5 minuten later) weer in. In Breda was ik zeer alert en checkte uit. En ik dacht eraan om in de bus in Breda die inmiddels ook voorzien is van zo'n automaat, mijn voorlaatste strip te laten stempelen. Maar dat was ik vergeten tegen de tijd dat de bus in mijn buurt was gekomen. Ik haalde de OV-chipkaart langs de automaat om uit te checken, realiseerde me dat dat niet nodig was, zodat ik nu was ingecheckt in plaats van uitgecheckt en wilde haastig de kaart opnieuw langs de automaat halen. De kaart viel daarbij uit mijn handen en onder de bus, zover dat ik er niet bij kon. Gelukkig had de buschauffeur alle begrip. Hij reed de bus een paar meter verder, zodat ik de kaart op kon pakken. De bus ging weer open, ik checkte uit en wandelde naar huis. Gewenningsproblemen zal ik maar denken.