Het nieuwe jaar is alweer een week oud, maar zoals in Nederland gebruikelijk: mensen die elkaar voor het eerst in dit nieuwe jaar ontmoeten wensen elkaar allelei goede dingen toe. Gisteren was er een nieuwjaarsborrel voor de inwoners van ons dorp in het Mastbosch dat hier maar een steenworp vandaan ligt.
De weersomstandigheden waren niet erg gunstig. Het is koud en Nederland is al bijna door zijn strooizout heen, zodat in veel buurten de sneeuw van de vorige week nog steeds ligt en de oudere bewoners zich met enige zorg afvroegen hoe ze de gereserveerde ruimte moesten bereiken. Gelukkig waren er enkele moedigen die hun auto durfden te gebruiken zodat met enig passen en meten iedereen een plaatsje kreeg en de colonne voorzichtig rijdend en glijdend de weg naar het bos insloeg.
De bijeenkomst was druk bezocht: er waren 31 bewoners van 40 appartementen. En niet iedereen was er natuurlijk. Mevr. Pr. is inmiddels al geruime tijd opgenomen in Aeneas. En de heer en mevr M. waren er niet, want die waren voor een paar dagen naar Londen en zouden pas in Nederland op het vliegveld aankomen om vijf uur, als de borrel ten einde liep. Later zou blijken dat ze niet om een uur of zeven 's avonds thuiskwamen zoals ze verwachten, maar pas om half twaalf. Het was immers gisteren een chaos in het gebied rond Amsterdam en Haarlem door plotselinge, hevige sneeuw.
Mevr. E.R. was er ook niet; het gaat niet zo goed met mevr E.R. die zichzelf wat verwaarloost en bovendien wel veel geheugenverlies leidt.
Maar de stemming was geanimeerd. En terwijl men zo gezellig met elkaar zat te praten keek ik van de een naar de ander en dacht aan de verhalen die bij al die mensen hoorden; een ogenblik bekroop me een gevoel als keek ik naar een scene uit Helse Vertelsels van Paul Rodenko die zich afspelen in het voorgeborchte van de hel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten