vrijdag 15 mei 2009

Easy living

Onze reis was betaald; dus wat dat betreft geen zorgen. En zittend op het terras van Betty en Freerk afgesloten met muskietengaas een vredig uitzicht op de vijver achter hun huis. op ruime afstand van de weg, zodat het verkeerslawaai hier nauwelijks doordringt (uitzondering de trein die luid bellend zijn komst aankondigt), bij een temperatuur 's avonds van tegen de dertig graden, is het leven eenvoudig en comfortabel. Gisteren zijn we met de auto van Freerk naar de mall gegaan. En heb ik de Sony (ebook) reader gekocht. Inclusief een uur gratis instructie. De fraaie apparatuur van Sony oefent ook op Anneke zijn aantrekkingskracht uit...
Maar veel hoefden we gisteren toch niet te doen en Freerk hield zich de hele dag onledig met het oplossen van software problemen. Hij smaakte het genoegen dat hij de zaken had kunnen oplossen voor het eind van de dag. Het was een geschikt moment om gezamenlijk bij een nabij Thais restaurant te gaan eten. Dichtbij is in dit geval betrekkelijk. Het restaurant was toch al gauw een kilometer of twintig bij ons vandaan.
Vanmorgen zou Betty weer thuiskomen van haar bridgecruise. Ze kwam met de trein van Miami en stopte aan het laatste station van de Tri-Rail dat aangeduid werd als Mangonia Park station. Dat is vlakbij zei Freerk toen we om elf uur in de auto stapten. En inderdaad na een kwartier langs de snelweg stonden we voor het station. We waren precies op tijd want in de verte hoorden we het luide gebel van de trein die het station naderde.
Betty was niet veel aan bridgen toe gekomen, want al op de eerste dag klaagde één van de groep dat ze zich niet goed voelde. De dokter die uiteindelijk kwam vroeg of ze ook geniesd had en op het bevestigend antwoord hield hij het op varkensgriep en verdween ijlings. Gelukkig kwam de volgende dag een andere dokter die iets verder keek en de diagnose blindedarmontsteking deed. Het slachtoffer kon nog net op tijd naar het ziekenhuis gebracht worden.
Maar naast deze emotionele gebeurtenis moest betty vaststellen dat de cruise voornamelijk bestond uit eten en drinken. Dat kostte zowat de hele dag. Zodat het gehele gezelschap gedurende lange tijd wat amechtig lag uit te hijgen.
Enfin na dit relaas in de auto die door Freerk werd bestuurd gingen we lunchen in het Hurricane Café, dat zeer toepasselijk tegen de duinen aanligt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten